Zie hier voor een verklaring van de gebruikte coderingen.
Voor meer informatie: G. Abbott-Smith's A Manual Greek Lexicon of the New Testament (New York: Scribner's, 1922)
† εὐλογητός, -όν (< εὐλογέω), [in LXX chiefly for בָּרוּךְ H1288 ;] blessed; (a) of men (Ge 12:2 A, De 7:14, Jg 17:2 B, Ru 2:20, I Ki 15:13); (b) of God (Lft., Notes, 310 f.), as chiefly in LXX (Ge 9:26, Ex 17:10, Ps 17 (18):46, al.): Lk 1:68, Ro 1:25 9:5 (ICC, in l), II Co 1:3 11:31, Eph 1:3, I Pe 1:3; absol., ὁ εὐλογητός (Dalman, Words, 200; JThS, v, 453), Mk 14:61 (Cremer, 769).†Voor meer informatie: Henry George Liddell, Robert Scott, A Greek-English Lexicon (1940)
εὐλογ-ητός, ή, όν,