Zie hier voor een verklaring van de gebruikte coderingen.
Voor meer informatie: G. Abbott-Smith's A Manual Greek Lexicon of the New Testament (New York: Scribner's, 1922)
κακία, -ας, ἡ (< κακός), [in LXX chiefly for רָאָה H7200;] 1. badness in quality (opp. to ἀρετή, excellence). 2. wickedness, depravity, malignity: Ac 8:22, Ro 1:29, I Co 5:8 14:20, Eph 4:31, Col 3:8, Tit 3:3, Ja 1:21, I Pe 2:1, 16. 3. In late Gk., evil, trouble, affliction (Am 3:6, I Ki 6:9, Ec 7:15, Si 19:6, al.): Mt 6:34 (cf. MM, Exp., xv).†SYN.: πονηρία G4189.
Voor meer informatie: Henry George Liddell, Robert Scott, A Greek-English Lexicon (1940)
κᾰκία, ἡ,