Zie hier voor een verklaring van de gebruikte coderingen.
Voor meer informatie: G. Abbott-Smith's A Manual Greek Lexicon of the New Testament (New York: Scribner's, 1922)
κακῶς (< κακός), adv., [in LXX: Wi 18:19, IV Mac 6:17, al.; κ. εἰπεῖν, ἐρεῖν (ארר H779, קלל H7043 pi.), Ex 22:28(27), Le 19:14, Is 8:21; κ. ἔχειν (חלה H2470, Ez 34:4, al.;] badly, ill (a) in physical sense: κ. ἔχειν, to be ill, Mt 4:24 8:16 9:12 14:35 17:15, Mk 1:32, 34 2:17 6:55, Lk 5:31 7:2; πάσχειν, Mt 17:15 (WH, mg.); δαιμονίζεσθαι, Mt 15:22; κακοὺς κ. ἀπολέσει (as freq. in cl., v. LS, s.v.; MM, Exp., xv), evil that they are, he will evilly, etc., Mt 21:41; (b) in moral sense, wrongly (I Mac 7:42, IV Mac 6:17, al.): κ. λαλεῖν, Jo 18:23; εἰπεῖν, c. acc. pers., Ac 23:5; αἰτεῖσθαι, Ja 4:8.†Voor meer informatie: Henry George Liddell, Robert Scott, A Greek-English Lexicon (1940)
Included with: κᾰκός, ή, όν,