G3967_πατρικός
vaderlijk, voorvaderlijk
Taal: Grieks

Statistieken

Komt 1x voor in 1 Bijbelboeken.

Zie hier voor een verklaring van de gebruikte coderingen.

Woordstudie

patrikos̱,
Bronnen

Lexicon G. Abbott-Smith

Voor meer informatie: G. Abbott-Smith's A Manual Greek Lexicon of the New Testament (New York: Scribner's, 1922)

πατρικός, -ή, -όν (< πατήρ), [in LXX for אָב H1, Ge 50:8, al.;] paternal, ancestral: Ga 1:14.†

Henry George Liddell, Robert Scott, A Greek-English Lexicon

Voor meer informatie: Henry George Liddell, Robert Scott, A Greek-English Lexicon (1940)

πατρῐκός, ή, όν,
  (πατήρ) derived from one's fathers, hereditary, νόμοι Cratinus Comicus 116; ἀρίς Callias Epigrammaticus Comedy texts 16; φίλος Aristophanes Comicus “Aves” 142; φίλοι “OGI” 227.9 (Didyma, 3rd c.BC) ; βασιλεῖαι Thucydides Historicus 1.13, Aristoteles Philosophus < “Pol.” 1285a19; ἁμαρτεῖν τοῦ π. τύπου Democritus Epigrammaticus 228; αἱ π. ἀρεταί Thucydides Historicus 7.69; ξένος Andocides Orator 2.11, Thucydides Historicus 8.6; ἐχθρός Lysias Orator 14.40; φύσει τῆς πρὸς ὑμᾶς ἔχθρας αὐτοῖς ὑπαρχούσης πατρικῆς Demosthenes Orator 21.49 ; εἰς τὸ π., = by right of inheritance, PTeb. 5.12 (2nd c.BC).
__II ={πάτριος}, of or belonging to one's father, γᾶρυς Sophocles Tragicus “Ichn.” 65 (Lyric poetry); ὁ π. λόγος Plato Philosophus “Sophista” 242a; ἡ π. πρόσταξις Aristoteles Philosophus “Ethica Nicomachea” 1180a19 ; οἰκονομία π., opposed to δεσποτική and γαμική, prev. author “Pol.” 1253b10 ; ἐνευχόμενός σοι τοὺς π. θεούς the gods of your father(s), Zenon Papyri du Caire 421.2 (3rd c.BC) ; ἡ πατρική (i.e. οὐσία) patrimony, Euripides Tragicus “Ion” 1304; π. οἰκία “PStrassb.” 99.4 (2nd c.BC) ; τὰ π. “Anthologia Graeca” 11.75 (Lucillius Epigrammaticus) ; but τὰ π., also, father's house, LXX.Sir.42.10.
__II.2 like a father, paternal, π. γὰρ ἀρχὴ βούλεται ἡ βασιλεία εἶναι Aristoteles Philosophus “Ethica Nicomachea” 1160b26; π. καὶ συγγενικὴ αἵρεσις Polybius Historicus 31.25.1 ; παρρησία π. Plutarchus Biographus et Philosophus 2.802f; π. θεός “OGI” 418 (Judaea, 1st c.AD) . adverb, τὰς κολάσεις πατρικῶς ποιεῖσθαι Aristoteles Philosophus “Politica” 1315a21; ὁ θεὸς π. κηδόμενος τοῦ ἀνθρωπείου γένους Plutarchus Biographus et Philosophus 2.117d.
__II.3 Grammars, ἡ πατρική, ={ἡ γενική}, the genitive, Choeroboscus Grammaticus “Scholia in Theodosii Canones” 1.111 H.

Synoniemen en afgeleide woorden

Grieks πατήρ G3962 "vader";

Commentaar

Zie de huisregels welk commentaar wordt opgenomen!


Mede mogelijk dankzij

Hadderech