Zie hier voor een verklaring van de gebruikte coderingen.
Voor meer informatie: G. Abbott-Smith's A Manual Greek Lexicon of the New Testament (New York: Scribner's, 1922)
† ὑπακοή, -ῆς, ἡ (< ὑπακούω), [in LXX: II Ki 22:36 (עֲנָוָה H6038); in Aq.: ib. 23:23 * ;] obedience (opp. to παρακοή); 1. in general, absol., εἰς ὑ., Ro 6:16; c. gen. subjc., II Co 7:15 10:6, Phm 21; c. gen. obj., Ro 1:5 (Lft, Notes, 246) 16:26, I Pe 1:22; τ. Χριστοῦ, II Co 10:5. 2. Of obedience to God's commands: absol., I Pe 1:2; opp. to ἁμαρτία, Ro 6:16; τέκνα ὑπακοῆς, I Pe 1:14; c. gen. subj., Ro 15:18 16:19. 3. Of Christ's obedience: absol., He 5:8; c. gen. subj., Ro 5:19. (The word is not found except in LXX, NT and eccl.).†Voor meer informatie: Henry George Liddell, Robert Scott, A Greek-English Lexicon (1940)
ὑπᾰκοή, ἡ, Zie de huisregels welk commentaar wordt opgenomen!