Literatuur
Bijbelteksten

Proselieten

Een proseliet (Grieks προσήλυτος ^G4339) is iemand die is overgegaan naar een andere religie.

Bijbel

In het Nieuwe Testament lezen we regelmatig over personen die (ten dele) zijn overgegaan naar het Jodendom (Mat. 23:15; Hand. 2:10; 6:5; 13:43 †). Hierbij is het opvallend dat in het Evangelie van Mattheüs duidelijk blijkt dat de Schriftgeleerden en Farizeeën actief bezig waren met zending bedrijven onder de heidenen (Mat. 23:15).

Terminologie

Het woord proseliet in Bijbelse zin is overgenomen van het Grieks προσήλυτος ^G4339. In de Septuaginta (Hebreeuws גֵּר ^H1616) wordt het gebruikt als een "vreemdeling in Israël" (1 Kron. 22:2) of een vreemdeling (immigrant) die is gaan behoren tot het Israëlische volk of onder hen is gaan wonen (Ex. 12:48; 20:10; 22:21). In het Nieuwe Testament betreft het iemand die (ten dele) is overgegaan tot het Jodendom (Mat. 23:15; Hand. 2:10; 6:5; 13:43).

Jodendom

Binnen het Jodendom zijn grofweg een drietal groepen ‘bekeerlingen, proselieten’ onderscheiden. Als eerste twee groepen die in het Grieks prosēlytos̱ ^G4339 werden genoemd en ook in het Nieuwe Testament worden genoemd:

• De vreemdeling die in Israël ging wonen en zich derhalve (voor de ballingschap) aan de geboden moest houden in zoverre die van toepassing was op hem. Bv. sommige feesten mocht hij niet vieren omdat hij niet besneden was.
• De heiden die God accepteerde als God. Hoewel door rabbijnen (vanaf de ballingschap) vele discussies over zijn geweest over hun status en wat ze wel/niet moesten doen, kan men als een soort consensus stellen dat deze zich aan de Noachietische wetten moest houden.

Als laatste degene die volledig over wilde gaan tot het Jodendom. Deze werden ger ha-zedek (de rechtvaardige vreemdeling) of ger ha-berit (de besneden vreemdeling) genoemd en waren in principe verplicht om de gehele Mozaïsche wetgeving te volgen. Maar was een langdurig proces waarbij ook werd gekeken naar de redenen (was het om een vrouw te trouwen, werk te krijgen, etc.) en hoewel er diverse zijn te noemen zijn het er wel relatief weinig ten opzichte van de eerste twee groepen.

Kinderen

Als ouders overgaan tot het Jodendom dan is het volgens de Talmoed toegestaan dat ook de kinderen hiertoe overgaan (Ketubot 11a), dit wordt onderbouwd met dat het een voorrecht is om Joods te zijn (Shulchan Arukh, Yoreh Deah, 268:7). Daarom kan een minderjarige worden bekeerd, ook al is hij nog niet volwassen genoeg om de daad te begrijpen, omdat het Joods maken van de minderjarige een gunst is voor die zuigeling of dat kind.

Concreet houdt dit in dat de jongetjes dan besneden zullen worden om zo onder het Verbond van Abraham gebracht te worden. Daarnaast is het de gewoonte dat – net als hun ouders – ze vervolgens in een mikveh worden ondergedompeld. Voor baby's en jongere kinderen gaat een ouder met het kind het water in. Terwijl het kind naakt is, moet de ouder een badpak dragen en namens het kind de zegen voor de onderdompeling reciteren. Oudere kinderen mogen zich zonder ouder in het water onderdompelen en zelf de zegen uitspreken. (zie YouTube, Baby Conversion to Judaism at the Mikveh hoe dit gaat).

Aangemaakt op 9 oktober 2005

Zie de huisregels welk commentaar wordt opgenomen!