Het St. Elmus vuur is de elektrische gloed welke soms te zien is in de masten en wanden van een schip tijdens stormachtig weer en werd in klassieke tijden vaak geassocieerd met de leidende geest van de tweelingen, om die reden ook wel de Ledaean Lichten genoemd. In de Middeleeuwen werden ze vaak "corposanters" genoemd.
Door sommige theologen worden beschreven spookverschijningen in de Bijbel in connectie gebracht met het St. Elmus vuur.
St. Elmus vuur is genoemd naar Erasmus van Formiae (ca. 240-303), ook wel genoemd St. Elmo, patroonheilige van de zeelui.
Het St. Elmusvuur wordt doorgaans 's nachts waargenomen, bij onweer en sneeuw- of hagelbuien, of kort daarop. Men ziet dan gekleurde bibberende vlammetjes op masten, stangen, vliegtuigvleugels, striken. Dit verschijnsel duurt normaal enkele minuten. Het ontstaat door een coronale ontlading, als de elektrische veldsterkte in de lucht een bepaalde drempelwaarde overschrijdt. Het St. Elmusvuur is bij veel alpinisten zeer bekend omwille van het typische geluid dat ermee gepaard gaat. Als de coronale ontladingen boven op scherpe bergtoppen krachtig genoeg is, hoort men een gezoem als van bijen.
Zie de huisregels welk commentaar wordt opgenomen!