Aantekeningen bij de Bijbel
Vragen, overdenkingen en achtergronden over de Bijbel,
welke resulteren in allerlei aantekeningen.
welke resulteren in allerlei aantekeningen.
De westelijke muur (Hebreeuws הַכֹּתֶל הַמַּעֲרָבִי HaKotel HaMa'aravi), ook wel klaagmuur (van het Arabisch المبكى al-Mabkā "plaats van de wenenden") genoemd, is een van de laatste bovengronds zichtbare restanten van de oorspronkelijke westelijke tempelmuur (althans het onderste gedeelte, te herkennen aan de grote stenen) en is de westelijke muur van het Tempelcomplex. Het is om die reden dan ook het meest heilige voor de Joden en niet geheel verwonderlijk meteen ook een gebied wat continue onder bewaking staat, want regelmatig lopen de spanningen hoog op.
Zoals vaker met joodse heiligdommen is het onderverdeeld in een gedeelte voor mannen (linkerkant) en een gedeelte voor vrouwen (rechterkant).
Tussen de spleten van de stenen plaatsen de Joden vaak papiertjes met gebeden erop.
Bij de klaagmuur zijn nog verschillende onderdelen te zien van de tempelmuur uit de tijd van Jezus. Aan de hand van de verschillende soorten steen kan men herkennen in welke periode dat gedeelte van de muur is gebouwd. De onderste 7 rijen van de muur is door Herodes de Grotegebouwd (18 v.C.), waarbij we moeten beseffen dat nog eens 17 rijen onder de grond zijn begraven. Daarboven 4 rijen uit de tijd van de Omayyaden (600 n.C.). Vervolgens 14 rijen uit de tijd van de Ottomanen (gefinancierd door Sir Moses Montefiore in 1866 n.C.) en daarboven 3 rijen welke door de soennieten (Waqf?) voor 1967 zijn aangebracht. Links ziet men een stuk renovatie welke na 2000 door de Israëliërs is gedaan.
Werd voor het eerst beschreven door Charles Warren in de 19de eeuw en ligt 46 meter in de Westelijke muur tunnel. Toen de tempel nog niet verwoest was leidde de poort naar een tunnel en een trap die toegang gaf tot het tempelterrein.
Ten tijde van het Rashidun kalifaat (632-661 n.C.) was het de Joden toegestaan om hier te bidden.
Direct links van de klaagmuur is de boog van Wilson te zien, die vroeger onderdeel uitmaakte van de Decumanus maximus. Deze weg gaf via de Wilson boog toegang tot het tempelterrein en wordt in Hand. 21:32 genoemd: "Die [de tribuun Claudius Lysias] nam ogenblikkelijk soldaten en hoofdmannen over honderd mee en liep snel naar beneden naar hen toe."
Tegenwoordig geeft deze toegang tot ondergrondse delen van de muur (de Westelijke muur tunnel).
Ook wel geïdentificeerd met de Kiponus poort. In de 10de eeuw werd de toegang naar het tempelplein geblokkeerd door een muur en werd aan de andere kant de ruimte ingericht als moskee. Tegenwoordig is het onder de houten stijger via welke bezoekers het tempelplein kunnen bezoeken.
In het rechtergedeelte van de klaagmuur is een uitstulping te zien die de Robinsonboog wordt genoemd, naar de archeoloog die in de 19de eeuw hier onderzoek deed. Deze boog is het laatste restant van een soort brug waarmee men in de tijd van Jezus op het tempelplein kon komen. Zie hier voor een situatieschets.
Rondom 19 v.C. begon Herodes de Grote niet alleen de tempel te vernieuwen, maar verdubbelde meteen ook het tempelplein welke werd omringd door een muur, waarvan we tegenwoordig nog 7 rijen kunnen zien. De tempel werd in 70 n.C. door de Romeinen verwoest.
Van 1948 tot 1967 stond de muur en de oude stad onder beheer van de Jordaniërs. Het gebied was verboden voor Joden en Israëlische Arabieren.
Sinds 1967 staat het gebied onder beheer van de Israëliërs en is het weer toegankelijk voor iedereen. Tevens werd er archeologisch onderzoek gedaan.
De laatste jaren (sinds 2004) wordt steeds meer de term "westelijke muur" ingevoerd, mede omdat de term "klaagmuur" teveel aan het Arabische al-Mabkā "plaats van de wenenden" doet denken.
     |
Zie de huisregels welk commentaar wordt opgenomen!
