Literatuur
Bijbelteksten

Nikolaieten

Een sekte genoemd in Opb. 2:6, 15, die ervan beschuldigd werd dat zij vasthielden aan de dwaalleer van Bileam en zodoende voor de gemeente van God een struikelblok opwierpen door aan te dringen op de vrijheid om dingen te eten die aan afgoden waren geofferd (cf. Tertulianus, Prescription Against Heretics, 33; St. Victorinus of Pettau, Commentary on the Apocalypse, 2.1) en ook om overspel te begaan, waartegen nou juist het besluit van de apostelen is gesteld (Hand.15:29).

Sommige commentatoren denken de naam Balaam/Bileam in Opb. 2:14 wordt genoemd het Hebreeuwse equivalent is van het Griekse Nicolas (Cocceius Cogitat. in Rev. ii. 6; Vitringa, Dissert. de Argum. Epist. Petri poster. in Hase's Thesaurus, ii. 987,  Stier, Words of the Risen Lord, p. 125 Eng. transl.). Volgens John Lightfoot is τῶν Νικολαϊτῶν ton nikolaton "de Nikolaieten" identiek met het Aramees ניכולה Nicolah of Hebreeuws נאכל nokhal, beiden met de betekenis "laat ons eten" en is gebruikt als een karakteristiek kenmerk van deze sekte (J. Lightfoot, Hor. Heb., in Act. Apost. vi. 5).

Zie de huisregels welk commentaar wordt opgenomen!