Aantekeningen bij de Bijbel
Vragen, overdenkingen en achtergronden over de Bijbel,
welke resulteren in allerlei aantekeningen.
welke resulteren in allerlei aantekeningen.
Land in het Midden Oosten
Nadat de koningen David en Salomo het Israëlische rijk hadden opgericht, viel dit na de dood van Salomo in twee gedeelten die Juda en Israël werden genoemd. Juda bleef trouw aan de David dynastie, terwijl in Israël we allerlei koningen zien, die vaak via allerlei coupes, aan de macht kwamen. Als we de Kronieken lezen dan valt op dat de meeste van deze koningen goddeloos waren, of op zijn minst een vorm van syncretisme beleden. Dit had als gevolg dat God diverse profeten opdracht gaf om Zijn volk te waarschuwen en een boodschap van bekering predikten. We zien dat dit niet gebeurd en op een gegeven moment, in 722 v.C., wordt het tien stammenrijk (Samaria) overwonnen en in ballingschap weggevoerd naar Assyrië (Jes. 7:17ev.).
Daarna was Assyrië meer dan een eeuw een constante bedreiging voor Juda. Het Oud-Babylonische Rijk werd een provincie, de profeet Jesaja uitte hierover de bekende woorden “Hoe bent u uit de hemel gevallen, morgenster, zoon van de dageraad! U ligt geveld op de aarde, overwinnaar over de heidenvolken! En ú zei in uw hart: Ik zal opstijgen naar de hemel; tot boven Gods sterren zal ik mijn troon verheffen, ik zal zetelen op de berg van de ontmoeting aan de noordzijde. Ik zal opstijgen boven de wolkenhoogten, ik zal mij gelijkstellen met de Allerhoogste. Echter, u bent in het rijk van de dood neergestort, in het diepst van de kuil!” (Jes. 14:12-15). Vervolgens is er sprake van diverse campagnes tegen het machtige Egypte waarbij Juda en Israël de ene keer de kant van Egypte en de andere keer de kant van Assyrië steunen. De Assyriërs waren wreed en het was dan ook niet zonder reden dat de profeet Jona met grote tegenzin naar hun hoofdstad Nineveh ging om Gods boodschap daar te verkondigen. De Assyriërs kregen uitstel.
De wreedheden van de Assyriërs bleven voortduren en de profeet Nahum krijgt opdracht om het einde van hun rijk aan te kondigen (Nahum 1) en doet dat op de manier zoals ook de Assyriërs hun proclamaties verkondigden. Vervolgens beschrijft de profeet Nahum op een haast Tolkienistische wijze het bloedige oorlogsgeweld “Wee de bloedstad, een en al leugen, vol buit! Het roven houdt niet op. Zweepgeknal, het geluid van ratelende wielen, galopperende paarden, hotsende wagens, steigerende ruiters, vlammende zwaarden en bliksemende speren, een menigte gesneuvelden en een massa dode lichamen. Ja, aan lichamen komt geen einde, men zal struikelen over hun lichamen!” (Nah. 3:1-3) In deze context wordt het duidelijk dat die rode schilden rood zijn geworden van het vele bloed en ook de kleding van deze strijders zitten zo onder het bloed dat ze rood zijn geworden.
De Babyloniërs vallen samen met een coalitie van Meden (en Perzen) de Assyriërs aan en verwoesten alle grote Assyrische steden, waaronder de hoofdstad.
In 630 v.C. stuurde de Assyrische militair Mannu-ki-Libbali welke het commando had over de plaats Tushan (modern Turkije) een brief naar zijn commandant dat de vijandelijke Babyloniërs eraan kwamen.
Korte tijd later werd de stad overmeesterd door de Babylonische troepen.
In 612 v.C. viel Assyrië en werd door de Babyloniërs veroverd.
     |
Zie de huisregels welk commentaar wordt opgenomen!
