Literatuur
Bijbelteksten

Prediking

De preek of prediking (Latijn praedicare "openlijk verklaren, verkondigen, vermelden, vertellen") is een rede waarin de godsdienstige waarheid in het openbaar wordt verkondigd, toegelicht, enzovoort. Zij is een belangrijk, zo niet het belangrijkste, onderdeel van de eredienst. Hierin wordt de Bijbel als vertrekpunt genomen, daarom wordt de preek ook wel de verkondiging van Gods Woord genoemd.

Jodendom

Binnen het Jodendom is de prediking, zoals bekend bij de christenen, een ondergeschoven kindje. De nadruk in de synagoge is het leren, studeren. De prediking is pas veel later gekomen en heeft ook nu niet de belangrijke plaats die het in het christendom heeft.

Christendom

In samenkomsten van een protestantse gemeente staat de prediking, de verkondiging van wat wordt genoemd Gods Woord, centraal. Vóór de prediking worden een of meer Bijbelgedeelten voorgelezen, waarna in de prediking zelf de boodschap van de Bijbel aan de verzamelde gemeente wordt uitgelegd, en wordt aangegeven hoe deze kan worden toegepast in het dagelijks leven. De preek wordt meestal gehouden door een theologisch geschoolde predikant of (in evangelische en pinksterkerken) een voorganger; wanneer er geen beschikbaar is, leest in het algemeen een van de ouderlingen een door een predikant gemaakte preek voor (preeklezen).

Over het algemeen zijn de protestantse erediensten sober van karakter. Men komt samen om de Bijbel, het "Woord van God", te horen en leren verstaan. In de protestantse prediking wordt de aandacht sterk gericht op het verstaan van de Bijbel met het oog op het persoonlijk beleven en (dagelijks) leven, zowel in de levenssfeer van familie en gelijkgezinden als in de "wereld" . Daarmee hangt samen een accent op de levenswandel, zoals wanneer het gaat om de oriëntatie op de vaak moeilijke keuzen tussen goed en kwaad, en ethiek.

Zie de huisregels welk commentaar wordt opgenomen!