Aantekeningen bij de Bijbel
Vragen, overdenkingen en achtergronden over de Bijbel,
welke resulteren in allerlei aantekeningen.
welke resulteren in allerlei aantekeningen.
Het Karaïtisch Jodendom (Hebr. יהדות קראית, Yahadut Qara'it, Tiberisch Qārāʾîm, andere spellingen: Karaiem, Karaim, Karraiten, Karaeërs, Karaitisch Judaïsme) is een kleine stroming binnen het Jodendom die alleen de Tenach (het Oude Testament) accepteert en overige geschriften zoals de mondelinge leer uit de Talmoed afwijst. De stroming heeft zich daarmee afgesplitst van het Rabbijns jodendom.
De oorsprong van deze (Joodse) groepering is onduidelijk. Volgens Rabbi Abraham ibn Daud, in zijn Sefer HaQabbalah, begon de beweging in Baghdad in de Gaonitische periode (circa 7de–9de eeuw n.C.). Het sterkst komen zij naar voren in de 8ste tot 12de eeuw. Algemeen wordt aangenomen dat Anan ben David (Hebrew: ענן בן דוד, c. 715–795/811?) de oprichter was van deze sekte.
Volgens de Karaïeten zelf zijn er sinds de wetgeving op Sinaï altijd mensen geweest die de Thora en de rest van de Tenach gehoorzaamden zonder andere geschriften aan de Thora toe te voegen (karaite-korner.org). Pas in de 9de eeuw n.C. werden zij voor het eerst "Karaïeten" genoemd.
Tijdens de Middeleeuwen vormden de Karaïeten ongeveer de helft van de joodse bevolking in gebieden als Byzantium, Spanje en Egypte. In sommige gebieden zoals Jeruzalem (vóór de Kruisvaarders) en Crimea bestond de meerderheid van de Joodse bevolking uit Karaïeten. Er waren ook Karaïtische gemeenten in Marokko, Irak, Litouwen, Galicia en Polen (karaite-korner.org).
De kalender is een lunisolaire kalender welke gebaseerd is op observaties van de nieuwe maan. Hun jaar eindigt in de maand Abib (Darrell Carr, The Karaite Error Made Simple, 12-3-2016) en is gebaseerd op de observatie van de landbouwfase van rijpheid van de gerst (Aviv Barley in the Biblical Calendar). De reden hiervoor is dat ze in Deut. 16:1 אֶת־חֹ֣דֶשׁ uitleggen als "de nieuwe maan" in plaats van "de maand" en vertalen als "neem waar de nieuwe maan van Abib". Dit had als consequentie dat ze de schrikkelmaand bepalen aan de hand van de rijpheid van het gerst, met als gevolg dat hun kalender soms jaren in fase verschilt t.o.v. de Hebreeuwse kalender.
Ook levert deze kalender problemen op als men beseft dat het eerste Pascha dus na het rijpen van de gerst plaats moest vinden, terwijl we weten dat er dat jaar geen gerstoogst was omdat die door een van de plagen was verwoest (Ex. 9:18, 31).
     |
Zie de huisregels welk commentaar wordt opgenomen!