De Codex Vaticanus (Vaticaanstad, Biblioteca Apostolica Vaticana; ook Codex B of Codex 03 genoemd; 03 is de indeling volgens Gregory-Aland) is één van de oudste nog bestaande Bijbelse handschriften. Het dateert uit de 4de eeuw, en is geschreven met hoofdletters (uncialen) op perkament.
De Codex Vaticanus is één van de belangrijkste Bijbelse handschriften die gebruikt worden in de tekstkritiek en is het meest invloedrijke lid van de Alexandrijnse tekstfamilie. Brooke Foss Westcott en Fenton John Anthony Hort maakten er veel gebruik van voor hun kritische editie van het Nieuwe Testament The New Testament in the Original Greek (1881). Ook voor de thans gebruikte tekst van het Nieuwe Testament, "Novum Testamentum Graece" van Nestle-Aland (27e ed 1998) is de Codex Vaticanus een belangrijke bron.
Het boek Openbaringen komt niet voor in de codex.