Aantekeningen bij de Bijbel
Vragen, overdenkingen en achtergronden over de Bijbel,
welke resulteren in allerlei aantekeningen.
welke resulteren in allerlei aantekeningen.
Alexander Hislop (1807-1865), Schotse predikant die bekend/berucht is geworden vanwege zijn kritiek op de Rooms Katholieke kerk.
Hij was de zoon van Stephen Hislop († 1837), een vrijmetselaar en ouderling in de presbyteriaanse Relief Church. Alexander werd geboren en opgegroeid in Duns, Berwickshire. Hij was voor een tijdje de parochie-schoolmeester van Wick, Caithness. In 1831 trouwde hij met Jane Pearson. Hij was voor een tijd redacteur van de Schotse krant Guardian. Als een reclasseringswerker sloot hij zich aan bij de Free Church of Scotland bij de kerkscheuring van 1843. Hij werd in 1844 gewijd in de East Free Church te Arbroath, waar hij in 1864 senior minister werd. Na een ziektebed van ongeveer twee jaar, als gevolg van een beroerte in Arbroath, stierf hij in 1865.
Tijdens zijn leven schreef hij diverse boeken en pamfletten, waarvan "De Twee Babylons" zijn meest bekende werd.
"The Two Babylons: Papal worship Proved to be the worship of Nimrod and His wife" is een van de meest bekende van zijn boeken waarin hij uiteenzet dat de Rooms Katholieke kerk een mysteriecultus is van heidense afkomst welke door keizer Constantijn zou zijn ingevoerd. Het boek heeft vele verwijzingen naar andere bronnen, echter bij het nazoeken blijkt dat deze Hislop erg slordig omging met zijn bronnen en dat in de meeste gevallen zelfs niet correct is geciteerd of gewoon op fantasie is gebaseerd.
Omdat regelmatig dit boek wordt geciteerd hieronder een aantal van zijn grootste misvattingen. Voor een meer gedetailleerdere beschrijving van zijn misvattingen zie het boek "The Babylon Connection?" van Ralph Woodrow.
In zijn hoofdstuk over Pasen "Easter" stelt hij dat "Easter is nothing else than Astarte, one of the titles of Beltis, the queen of heaven, whose name, as pronounced by the people Nineveh, was evidently identical with that now in common use in this country. That name, as found by Layard on the Assyrian monuments, is Ishtar" (p. 147) met daarbij een voetnoot naar Layard's Nineveh and Babylon (p. 629), echter daar wordt helemaal niets gezegd over een godin "Easter". In latere edities van zijn boek wordt dan ook een link gelegd naar de Germaanse Ostara. In werkelijkheid komt deze naam alleen voor in de Engelstalige wereld en is afgeleid van de oude naam Eostre voor de maand April.
→ Ishtar
Een groot deel van zijn werk betreft Nimrod die naar zijn zeggen door Semiramis (als Maria, p. 30-31) werd gebaard en later zelfs met haar trouwde. Volgens Hislop identificeert Gesenius Nimrod met de Babylonische Nebo (p. 37), echter Gesenius stelt alleen dat hij de oprichter van Babylon is, wat iets heel anders is. Iets verderop maakt hij de vergelijking dat Kronos (=Nimrod) volgens Eusebius de eerste koning van Babylon was (p. 46-47), terwijl in werkelijkheid deze schrijft over Xisuthrus en dat, een pagina verder, die door Alexander Polyhistor Kronos wordt genoemd (Eusebius, Chronicon, 6-7).
→ Nimrod
Semiramis leefde volgens hem ten tijde van Abraham in 1800 v.C. (p. 7-8; met een foutieve verwijzing naar Eusebius). De historische Semiramis leefde echter ruim duizend jaar later in 811-806 v.C. ("Sammu-ramat (queen of Assyria)". Britannica Online Encyclopedia; Joshua J. Mark, Sammu-Ramat and Semiramis: The Inspiration and the Myth, Ancient History Encyclopedia, 16 Sept. 2014; M. Van De Mieroop, p. 244-245), dus is het zeer onwaarschijnlijk dat die ooit met Nimrod was getrouwd. Semiramis zou dezelfde zijn als Diana (p. 44, met als foutieve verwijzing naar Ovidius, Fasti, lib. iv. 340).
→ Nimrod (alinea Folklore en pseudowetenschap)
De Filistijnse god Dagon was volgens hem de god van de vissen (p. 314), in werkelijkheid is het een graangod. Waarbij hij direct aanhaalt dat de kroon van deze god de mijter is van de pausen (die op basis van een tekening van Layard Babylon and Nineveh, p. 343 waarop Uanna, één van de Apkallū, is afgebeeld). Zonder onderbouwing meldt hij dat het symbool van Dagon ook in China is gevonden (p. 316), terwijl zover bekend nergens een afbeelding of standbeeld van Dagon in China ooit is gevonden.
Volgens Hislop (The Two Babylons, 1853) was Tammuz de zoon van Semiramis, die volgens hem de vrouw van Nimrod was. Hierbij niet stilstaand dat Tammuz al eerder bekend was in Assyrië.
Aangemaakt op 6 september 2017
     |
Zie de huisregels welk commentaar wordt opgenomen!
