Zelfkastijding is het zichzelf pijn doen, welke vaak gedaan wordt uit religieuze overtuiging, als onderdeel van de ascese. Dit kan soms uitmonden in zelfverminking.
Bij mensen die niet uit religieuze overtuiging zichzelf verminken of beschadigen. heeft dit vaak te maken met psychische problematiek en wordt dan automutilatie genoemd.
Bij de Baal-religie werd zelfkastijding gepraktiseerd, en wordt vermeld als Elia de Baal-priesters uitdaagt "zij sneden zichzelven met messen en met priemen, naar hun wijze, totdat zij bloed over zich uitstortten" (1 Kon. 18:28).
Een ander soortgelijk ritueel, al dan niet in combinatie met tatoeage, voor de doden en waartegen wordt geageerd vinden we terug in Leviticus 19:28, 21:5 en Deuteronomium 14:1.
Ook in de islam, bij de Sjiieten, vindt tijdens de Ashura zelfverminking plaats. Door deze kastijding, door middel van zwaarden (talwar ka matam of tatbir), wordt de martelaarsdood van Imam Hoessein in 680 n.C. herdacht.
![]() ![]() ![]() ![]() ![]() |
Zie de huisregels welk commentaar wordt opgenomen!