Kerkscheuringen
σχίσμα G4978 "scheur, scheuring, onenigheid",

Zie ook: Ecclesiologie, Gemeente zijn, Kerken, Tweedracht,

Kerkscheuring, een groep gelovigen die zich afscheidt van de oorspronkelijke kerk.

Inhoud

Bijbel

In 1 Corinthiers 1:10, 11:18 en 12:25 wordt gesproken over scheuringen binnen de gemeente te Corinthe.


Geschiedenis

Kerkscheuringen zijn (helaas) van alle tijden, hieronder de meest bekende uit de geschiedenis en dan speciaal gericht op Nederland.

In oktober 1834 maakte de predikant Hendrik de Cock (1801-1842) uit het Groningse plaatsje Ulrum zich, met een groot deel van zijn kerkelijke gemeente, los van de Nederlandse Hervormde Kerk. In de jaren later volgden meerdere predikanten dit voorbeeld, In maart 1836 kwamen de Afgescheidenen voor het eerst bij elkaar in een synode.

De Doleantie van 1886 was een afscheidingsbeweging uit de Nederlandse Hervormde Kerk, waarbij ruim 180.000 ‘dolerenden’ (‘klagenden’) de Nederlandse Hervormde Kerk verlieten. Dit gebeurde onder leiding van de theoloog, politicus en journalist Abraham Kuyper (1837-1920). Zij stichtten — samen met een deel van de gereformeerden uit de Afscheiding (1834) — in 1892 de Gereformeerde Kerken in Nederland (GKN).

De Vrijmaking is de naam van een kerkscheuring die in 1944 plaatsvond in de Gereformeerde Kerk van Nederland. Onder leiding van professor Klaas Schilder splitste een groep zich af en zouden de Gereformeerde Kerken (onderhoudende art. 31) vormen, later zijn die de Gereformeerde Kerken vrijgemaakt gaan heten. De aanleiding was de precieze betekenis van de doop.

In 2004, toen de Hervormde Kerk samenging met de Gereformeerde Kerk en de Lutherse Kerk in de Protestantse Kerk in Nederland (PKN), verlieten veel behoudende mensen de Hervormde Kerk en gingen verder in de Hersteld Hervormde Kerk.


Koop nu

Commentaar

Zie de huisregels welk commentaar wordt opgenomen!