Aantekeningen bij de Bijbel
Vragen, overdenkingen en achtergronden over de Bijbel,
welke resulteren in allerlei aantekeningen.
welke resulteren in allerlei aantekeningen.
Een bloedsprookje is een antisemitische complottheorie waarbij joden ervan worden beschuldigd mensen te hebben ontvoerd en vermoord als onderdeel van hun religieuze rituelen. Veelal wordt betoogd dat het bloed wordt gebruikt als ingrediënt voor de matses die met Pesach worden gemaakt.
Het bloedsprookje was met name tijdens de middeleeuwen een veel voorkomende aanleiding voor pogroms op joden. Een van de oudst bekende varianten van het bloedsprookje stamt uit de 1ste eeuw toen de Hellenistische schrijver Apion uit Alexandrië de joden beschuldigde een Griek te offeren (Livius.org, antisemitism; Fl. Josephus, Against Apion 2.8). Uit de middeleeuwen zijn vele tientallen gevallen bekend waar het bloedsprookje een rol speelde. In enkele gevallen leidde dat tot een lokale verering als martelaar, zoals bij William of Norwich, een jongen die in 1144 in Norwich stierf, bij Hugo de Kleine (1255), bij Werner van Oberwesel (1287) en bij Simon van Trente (1475), die zelfs heilig werd verklaard.
Berucht was de Damascus Affaire in 1840 waar christelijk antisemitisme en populaire islamitische anti-joodse gevoelens tot een hoogtepunt kwamen en werden verergerd door de politieke strijd van de Europese machten om invloed in het Midden-Oosten. Het was de Messiasbelijdende Jood Biesenthal, die onder de pseudoniem "Karl Ignaz Corvé", de Joden in zijn interessante werk "Ueber den Ursprung der Wider die Juden Erhobenen Beschuldigung bei der Feier Ihrer Ostern sich des Blutes zu Bedienen, Nebst Kurzer Darstellungdes Jüdischen Rituals in Beziehung auf den Genuss des Blutes" verdedigde.
Tijdens de Pogrom van Shiraz in 1910 werden de joden in Shiraz (Iran) valselijk beschuldigd van het vermoorden van een moslimmeisje. Er kwamen twaalf joden om het leven en er vielen vijftig gewonden. Zesduizend joden uit de stad werden beroofd van al hun bezittingen (D. Littman, p. 12-14).
In de jaren 30 van de vorige eeuw werden de Joden regelmatig beschuldigd van het bloedsprookje in Der Stürmer, een antisemitische krant gepubliceerd in nazi-Duitsland. De beruchte uitgave van mei 1934 van de krant werd later verboden door de nazi-autoriteiten, omdat deze zo ver ging dat de vermeende joodse rituele moord zelfs vergeleken werd met de christelijke rituelen (German propaganda archive, Caricatures from Der Stürmer).
In 1946 was het bloedsprookje de aanleiding tot de pogrom van Kielce. 200 Poolse Holocaust-overlevenden keerden terug naar de stad waar ze hadden gewoond. Op dat moment verdwijnt er een jongetje Henryk Błaszczyk die na een paar dagen weer opduikt. Het jongetje beschuldigde de terugekeerde Joden ervan dat ze om rituele redenen baby's vermoorden en de lijken bewaarden in de kelder van het gebouw aan de Plantystraat. Op 4 juli 1946 drongen leden van de Communistische Politie, het Poolse Volksleger en de Poolse geheime dienst het gebouw binnen en begonnen de aanwezige Joden te vermoorden en hun bezittingen te plunderen. In totaal werden 41 vermoord en 82 verwond, nodeloos te zeggen dat niets werd gevonden.
In de Arabische wereld komen beschuldigingen aan de joden van het plegen van rituele moorden tot vandaag de dag met grote regelmaat voor. In 1983 schreef en publiceerde Mustafa Tlass, de Syrische minister van Defensie, het boek The Matzah of Zion, een behandeling van de Damascus-affaire van 1840 die het oude "bloedsprookje" herhaalt dat Joden het bloed van vermoorde niet-Joden gebruiken in religieuze rituelen zoals het bakken van Matza-brood. In dit boek betoogt hij dat de ware religieuze overtuigingen van Joden een "zwarte haat tegen alle mensen en religies zijn" en dat geen enkel Arabisch land ooit een vredesverdrag met Israël zou moeten ondertekenen (ADL, "Literature Based on Mixed Sources – Classic Blood Libel: Mustafa Tlas' Matzah of Zion").
Eind december 2019 verklaarde Palestijnse Grieks-orthodoxe aartsbisschop Attalah Hanna dat hij opzettelijk was vergiftigd door Israël (MEM, 24 dec. 2019). De Wereldraad van Kerken steunde de bisschop meteen (Oikoumene, 2 jan. 2020). Het Internationaal Joods Comité voor Interreligieus Overleg (IJCIC) bracht aan het licht dat het om het klassieke bloedsprookje ging en bekritiseerde de WvK voor het bagatelliseren van deze lastercampagne (Algemeiner, 3 feb. 2020; IsraelToday, 7 jan. 2020).
In januari 2020 was er een Arabisch jongetje verdronken vanwege de hevige regenval in Israël, meteen begonnen Hanan Ashrawi van de PLO en de Amerikaanse politicus Rashida Tlaib het eeuwenoude bloedsprookje te verkondigen via de Social Media (FoxNews, 27 jan. 2020; Algemeiner, 26 jan. 2020).
Aangemaakt 28 januari 2020
     |
Zie de huisregels welk commentaar wordt opgenomen!