Aantekeningen bij de Bijbel
Vragen, overdenkingen en achtergronden over de Bijbel,
welke resulteren in allerlei aantekeningen.
welke resulteren in allerlei aantekeningen.
Herbert W. Armstrong (31 juli 1892 – 16 januari 1986) was een Amerikaanse evangelist die de Grace Communion International – later The Worldwide Church of God genoemd – stichtte. Zijn sektarische doctrines en leringen worden door niet-aanhangers ook wel Armstrongisme genoemd. Armstrong was een van de eersten die pionierde op het gebied van radio- en televisie-evangelisatie.
Herbert Armstrong werd geboren op 31 juli 1892 in Des Moines, Iowa, in een Quaker familie, als zoon van Eva (Wright) en Horace Elon Armstrong. Hij bezocht regelmatig de diensten en de zondagsschool van de First Friends Church in Des Moines. Op 18-jarige leeftijd besloot hij op advies van een oom een baan te nemen op de afdeling personeelsadvertenties van een krant in Des Moines, de Daily Capital. Zijn carrière in de gedrukte reclame-industrie die volgde had een sterke invloed op zijn toekomstige predikantschap en zou zijn communicatiestijl vormen.
Op een reis terug naar huis in 1917 ontmoette hij Loma Dillon, een schoollerares en verre nicht uit het nabijgelegen Motor, Iowa. Ze trouwden op zijn 25ste verjaardag (31 juli 1917) en gingen weer in Chicago wonen.
Op 9 mei 1918 kregen zij hun eerste kind, Beverly Lucile, en op 7 juli 1920 een tweede dochter, Dorothy Jane. In 1924, na verschillende zakelijke tegenslagen, verhuisden Armstrong en zijn gezin naar Eugene, Oregon, waar zijn ouders op dat moment woonden. Terwijl ze in Oregon woonden, kregen ze twee zonen, Richard David (geboren 13 oktober 1928) en Garner Ted (geboren 9 februari 1930). Armstrong bleef in de reclamebusiness ondanks de tegenslagen.
Tijdens hun verblijf in Oregon maakte zijn vrouw, Loma, kennis met Emma Runcorn die lid was van de Zevende-dags Adventisten. Emma en haar man O.J. waren lekenleiders in de Oregon conferentie van de Church of God, Seventh Day, een zevende-dags Adventistengroepering die het gezag van Ellen G. White en haar leerstellingen verwierp. Loma raakte ervan overtuigd dat de Bijbel de sabbat op zaterdag, de zevende dag, leerde, een van de overtuigingen van die kerk. Omdat zijn bedrijf het moeilijk had tegen grotere concurrenten, begon hij met een intensieve, langdurige sessies van Bijbelstudie. Hij voelde al snel dat God hem daartoe inspireerde en zijn geest opende voor waarheden die historische christelijke kerken niet hadden gevonden of aanvaard. Kort daarna (zoals in zijn autobiografie staat) begon Armstrong een soortgelijke studie over de evolutie van de soorten, na een conflict hierover met zijn schoonzuster. Zijn studie over sabbat en evolutie overtuigde hem ervan dat zijn vrouw gelijk had, en dat de evolutietheorie onjuist was.
Hij werd uiteindelijk gedoopt, samen met zijn broer Dwight L. Armstrong, in de zomer van 1927 door Dr. Dean, de niet-sabbatarische voorganger van Hinson Memorial Baptist Church in Portland, Oregon. Het is echter onbekend of hij zich ooit bij deze denominatie heeft aangesloten.
In 1931 werd Armstrong een gewijd predikant van de Oregon Conferentie van de Zevende-dags Adventisten. Het bestaan en de geschiedenis van deze kerk werden een belangrijke factor in Armstrongs latere overtuigingen. Terwijl hij lid was van Zevende-dags Adventisten, maakte Armstrong kennis met de predikanten John Kiesz en Israël Hager, die begonnen te vermoeden dat Herbert een beetje te arrogant was en de neiging had om tegen de kerkleer in te gaan. Als argument noemden ze Armstrongs weigering om zich aan de predikanten van de Church of God te onderwerpen om gedoopt te worden, maar in plaats daarvan naar een plaatselijke baptistische predikant ging.
Na zijn wijding sloot Armstrong zich aan bij twee andere dissidente predikanten met de namen Andrew Dugger en C. O. Dodd, die beiden een boek hadden samengesteld met de titel A History of the True Religion, from 33 AD to Date, waarin zij beweerden dat de Nieuwtestamentische Kerk van de eerste eeuw in het geheim door de geschiedenis was afgedaald en uiteindelijk de Sabbat-houdende Kerk van God (= Zevende-dags Adventisten) was geworden. Dugger voorspelde ook dat de apocalyps zou plaatsvinden in 1936. Uiteindelijk leidde dit tot de afzetting van Dugger en Dodd en toen zij beloofden Armstrong tot apostel te maken in hun nieuwe kerk, The Church of God, sloot hij zich bij hen aan.
Nadat hij de banden met de Church of God had verbroken als gevolg van leerstellige geschillen, begon hij een vorm van Brits-Israëlisme te onderwijzen, die later zijn boek The United States and Britain in Prophecy zou vormen. Zijn geloofsbrieven als predikant bij Dugger's kerk werden in 1938 ingetrokken. Dit – zo geloofde Armstrong – wees erop dat God hem nu leidde in het leiden van een herleefd werk in het volgende "kerkelijke tijdperk".
In oktober 1933 bood een klein radiostation van 100 watt in Eugene, Oregon, KORE, vrije zendtijd aan Armstrong voor een ochtenddevotie, een tijdsblok van 15 minuten dat gedeeld werd met andere plaatselijke predikanten. Na positieve reacties van luisteraars, liet de eigenaar van het station Armstrong een nieuw eigen programma beginnen. Op de eerste zondag in 1934 werd de Radio Church of God voor het eerst uitgezonden. Deze uitzendingen werden uiteindelijk bekend als The World Tomorrow (De Wereld Morgen) van de toekomstige Grace Communion International.
Kort daarna, in februari 1934, begon Armstrong met de publicatie van The Plain Truth, dat begon als een kerkbulletin. Het was in deze tijd dat Armstrong profetische beweringen begon te doen, waaronder de bewering dat Hitler en Mussolini het voorspelde Beest en de Valse Profeet uit het Boek Openbaring waren, die de naties zouden misleiden voor een korte tijd vlak voor de wederkomst van Jezus Christus. Dit wekte de belangstelling van zijn publiek. De uitzending breidde zich uit naar andere steden, en in 1942 begon men landelijk uit te zenden vanuit WHO te Des Moines (Iowa), een 50.000-watt superstation.
Vanwege het succes van de evangelisatie via de radio breidde in de jaren vijftig en zestig de kerk dit uit en werd het radioprogramma uitgezonden in Engeland, Australië, de Filippijnen, Latijns-Amerika en Afrika. In 1953 begon The World Tomorrow uit te zenden op Radio Luxemburg, waardoor het programma in een groot deel van Europa te horen was. Het begin van de Europese uitzendingen biedt de context van een boekje dat in 1956 verscheen onder de titel 1975 in Prophecy! In dit boek gaf Armstrong een controversiële visie op hoe de wereld er in 1975 uit zou kunnen zien – met illustraties van massabegrafenissen en vloedgolven die steden verwoesten. In het algemeen dacht hij dat de Derde Wereldoorlog en de glorieuze wederkomst van Christus voor de deur stonden en dat wereldvrede en utopia zouden volgen. Armstrong geloofde dat God opwindende plannen voor de mensheid had die het einde van dergelijke oorlogen zouden betekenen - hoewel de boodschap veel verder ging dan een aards utopia.
Op 15 april 1967 overleed Armstrongs vrouw Loma, drie en een halve maand voor hun 50-jarig jubileum. In 1977 hertrouwde Armstrong, toen in de 80, met Ramona Martin, toen 38, een oud lid en secretaresse van de kerk die een 15-jarige zoon had uit een vorig huwelijk. Het controversiële huwelijk zou slechts een paar jaar duren. De Armstrongs scheidden in 1982, waarbij Herbert Armstrong terugkeerde om full-time in Pasadena te gaan wonen, en het huwelijk eindigde uiteindelijk in een scheiding in 1984.
In zijn laatste jaren verklaarde Armstrong dat hij niet wist of Christus al dan niet tijdens zijn leven zou terugkeren, maar dat hij, op grond van de opeenvolging van gebeurtenissen in de Bijbel, wist dat de wederkomst van de Heer naderde. Hij had lang geschreven over zijn overtuiging dat het voornaamste teken waarnaar moest worden uitgezien een soort ontbinding zou zijn van de Oostblok alliantie onder Sovjet controle, gevolgd door de daaropvolgende opname van deze naties in een oostelijk deel van een Verenigde Staten van Europa. In augustus 1985 werd Armstrongs laatste werk, Mystery of the Ages, gepubliceerd. Hij schreef dat "de tijd zal uitwijzen dat dit het belangrijkste boek is dat in bijna 1900 jaar is geschreven" en noemde het een "synopsis van de Bijbel in de meest duidelijke en begrijpelijke taal". Het was min of meer een compendium van zijn theologische concepten.
Bijna tot zijn dood was het onbekend wie zijn imperium zou overnemen. Uiteindelijk nam Armstrong op 7 januari 1986 het besluit om de predikant Joseph W. Tkach te benoemen tot evangelist en zijn opvolger. Negen dagen later na de benoeming van Tkach, stierf Armstrong 's ochtends op 16 januari 1986. Hij werd 93 jaar.
De leer van Armstrong wordt gedefinieerd als een sekte in Walter Martin's boek, The Kingdom of the Cults (1965). Martin betoogt dat Armstrongs leer grotendeels een conglomeraat is van leringen van andere groepen, waarbij hij overeenkomsten opmerkt in elementen van zijn leer met onder andere die van de Zevende-dags Adventisten (sabbatarianisme, annihilationisme, en hun geloof dat de ziel blijft slapen tot de lichamelijke opstanding), Jehovah getuigen (in plaats van het gangbare christelijke geloof dat de ziel wakker blijft en onmiddellijk na de dood naar ofwel de hemel ofwel de hel gaat), en het Mormonisme (God Familie leer) (W. Martin, p. 303-337).
De God Familie doctrine stelt dat de Godheid niet beperkt is tot God (de Schepper) alleen, of zelfs tot een trinitaire God, maar een goddelijke familie is waarin ieder mens die ooit geleefd heeft geestelijk geboren kan worden, door middel van een meesterplan dat in fasen wordt uitgevoerd. De Godheid bestaat nu tijdelijk uit twee gelijktijdige personen, Jezus de Messias, als de schepper en woordvoerder (Het Woord of Logos), en God de Vader.
Volgens deze leer zijn mensen die door Gods Heilige Geest tot bekering worden geroepen en die het geschenk van eeuwig leven, mogelijk gemaakt door Jezus' offer, aanvaarden of hopen te beërven, door zich ertoe te verbinden te leven naar "elk woord van God" (d.w.z. de Bijbelse Schrift), en te "volharden tot het einde" (d.w.z. trouw blijven om te leven volgens de Bijbelse Schrift), en te "volharden tot het einde" (d.w.z. trouw blijven om volgens Gods levenswijze te leven tot hetzij het einde van hun eigen leven, hetzij de tweede komst van Jezus), zullen bij Jezus' wederkomst "wedergeboren" worden in de familie van God als de letterlijke geestelijke nakomelingen of kinderen van God.
Armstrong trok parallellen tussen elk stadium van menselijke voortplanting en deze geestelijke voortplanting. Hij verklaarde vaak dat "God zich voortplant naar zijn eigen soort - kinderen naar zijn eigen beeld". Wat voor veranderingen deze nieuwe intrede van mensen in Gods familie ook teweegbrengt, God de Vader zal altijd de almachtige heerser en onderhouder van zowel het universum als het geestelijke rijk zijn en voor altijd als God aanbeden worden door de kinderen van God. Jezus zal, als de schepper van het universum en de redder van Gods kinderen, altijd heersen over het Koninkrijk van God, dat uiteindelijk zal uitgroeien tot een vulling van het gehele universum, en Hij zal eveneens voor altijd als God worden aanbeden door de kinderen van God.
Armstrong onderwees dat de Bijbel (met uitzondering van de apocriefe en deuterocanonieke boeken) het gezaghebbende Woord van God is (Het Bewijs van de Bijbel). Hij onderwees dat de Bijbel, hoewel foutloos in zijn boodschap, was vervormd door vele tegenstrijdige interpretaties, en het was pas in de 20ste eeuw dat God de volledige Evangelieboodschap van het Koninkrijk van God, zoals begrepen door de oorspronkelijke apostelen, aan de Kerk had hersteld door hem (Armstrong), door zijn geest te openen voor de duidelijke waarheid van de Schrift.
Armstrong stelde dat alle andere kerken die zich "christelijk" noemden, niet slechts afvallig waren, maar in feite vervalsingen waren welke in de geschiedenis kan worden teruggevoerd tot de eerste eeuw, zoals beschreven in de brieven (die verwijzen naar een "vals evangelie" en "valse predikanten" en "valse apostelen") en in Handelingen 8 (de toe-eigening van "christelijke" attributen door invloedrijke en ambitieuze heidense religieuze figuren – waaronder Simon Magus, die in Handelingen 8:9 wordt genoemd) en latere kerkhistorici zoals Eusebius.
Het in acht nemen van de sabbat van de schemering op vrijdag tot de schemering op zaterdag was de eerste niet-traditionele religieuze praktijk (in vergelijking met het reguliere Christendom) die hij predikte. Armstrong schreef in verschillende van zijn boeken dat zijn vrouw, Loma, nadat zij een lid van de Zevende-dags Adventisten had ontmoet, hem uitdaagde om haar aan de hand van de Schrift te bewijzen dat, zoals Herbert beweerde, de zondag de juiste dag was voor de christelijke eredienst. Na maanden van Bijbelstudie, besloot Armstrong dat er geen gezonde Schriftuurlijke autoriteit was voor de christelijke eredienst op zondag, maar hij beweerde dat de Apostelen en de eerste generatie christenen, zowel Joodse als niet-Joodse bekeerlingen, decennia na de oprichting van het Kerktijdperk doorgingen met het geven van een voorbeeld van het in acht nemen van de zevende dag van de week (vrijdag bij zonsondergang tot zaterdag bij zonsondergang) als de sabbat.
Uiteindelijk aanvaardde en onderhield Armstrong vele principes en wetten die in het Oude Testament te vinden zijn en leerde hij zijn volgers hetzelfde te doen. Deze omvatten onder andere de Tien Geboden, de spijswetten, tiende, en de viering van hoge sabbatten, of jaarlijkse feestdagen zoals Pesach, Pinksteren en het Loofhuttenfeest. Bovendien leerde hij dat de vieringen van Kerstmis en Pasen ongeschikt waren voor christenen, omdat hij ze niet van Bijbelse oorsprong achtte, maar eerder een latere absorptie van heidense praktijken in het corrupte christendom.
In zijn gedachtegoed zien we ook een variant op de doctrines van de Brits Israël beweging terug. Volgens hem zijn de tien verdwenen of verloren stammen van Israël terug te vinden in Groot-Brittannië (Efraïm), de Verenigde Staten (Manasse) en West-Europa (de overige acht). Verder zouden volgens hem de moderne Duitsers afstammen van de oude Assyriërs (→ hoofdartikel).
Voordat Christus terugkeert naar deze aarde zullen eerst Efraïm en Manasse in een grote crisis raken door toenemende decadentie en groot moreel verval. Tenslotte zal de derde wereldoorlog uitbreken, die eindigen zal in het Heilige Land (M.H. Ipenburg, p. 915).
Tijdens zijn prediking stelde hij dat de Opname zou plaatsvinden in 1936, en dat alleen zijn volgelingen zouden worden gered. Nadat zijn Eindtijd voorspelling niet uitkwam, veranderde hij de datum naar 1943 en omdat ook die niet uitkwam naar 1972 en vervolgens naar 1975 (E. Shaw, p.99).
Werd oorspronkelijk Grace Communion International (GCI) genoemd en in 1968 hernoemd naar Worldwide Church of God (WCG).
Nadat Armstrong in 1986 stierf werd hij opgevolgd door Joseph W. Tkach Sr.. Tkach en andere predikanten kwamen tot de conclusie dat een groot aantal van hun doctrines niet bijbels waren en begonnen die te veranderen. Diverse leden waren het hier niet mee eens en splitsten zich af en begonnen met een eigen groepering waarin diverse van de hierboven genoemde doctrines werden gehandhaafd.
Vanwege de vele afsplitsingen veranderde de WCG in 2009 hun naam weer in de oorspronkelijke Grace Communion International.
Na de dood van Armstrong ontstonden er vele afsplitsingen, terwijl ook in de tweede generatie van de WCG er nog diverse afsplitsingen waren. De meeste van deze kerken houden vast aan de leer van Armstrong en richten hun organisatie voornamelijk in naar de werkwijze van de WCG. Zij worden vaak gezamenlijk aangeduid als de "Sabbatarian Churches of God" of eenvoudigweg als de "Kerken van God" of "COG".
De Church of God International (COGI) werd in 1978 opgericht door Garner Ted Armstrong, een zoon van Armstrong.
De Intercontinental Church of God (ICOG) werd in 1998 opgericht door Garner Ted Armstrong na zijn vertrek bij COGI.
De United Church of God (UCG) is de grootste splintergroepering van de WCG en werd in 1995 opgericht.
De Global Church of God (GCG) werd in 1992 opgericht door Roderick C. Meredith nadat een aantal grote doctrinale wijzigingen werden doorgevoerd in de WCG.
Zie hoofdartikel → Wereld van Morgen
Nadat Meredith uit de GCG werd gezet richtte hij in 1998 de Living Church of God op. In het Nederlands bekend als de Wereld van Morgen.
De groepering werd berucht vanwege de moorden door Terry Ratzmann op aanhangers van dit genootschap (Wikipedia, Terry Ratzmann; New York Times, 18 maart 2005).
De Restored Church of God (RCG) werd in mei 1999 opgericht door David C. Pack nadat hij was ontslagen door de GCG.
Aangemaakt 30 oktober 2021
     |
Zie de huisregels welk commentaar wordt opgenomen!