De Miqra according to the Masorah (MAM, Hebreeuws מקרא על פי המסורה) is een gedigitaliseerde versie van de Aleppo Codex en gerelateerde manuscripten.
De MAM werd op 16 augustus 2013 als een nieuwe experimentele editie van de Tenach (Oude Testament) in digitaal formaat gepresenteerd. Als tekstueel uitgangspunt is de Westminster Leningrad Codex (WLC) genomen en aangepast aan de Aleppo Codex en relevante Jemenitische manuscripten (UserDov: About this edition, Ch. 3). Vanaf het begin is MAM gehost op de Hebreeuwse Wikisource (User:Dovi מקרא על פי המסורה) en is sindsdien constant verder verbeterd.
Twee kenmerken maken deze digitale editie van de Tenach uniek: Volledige redactionele documentatie en een gratis inhoudslicentie.
De verschillende edities van de Thora of de Tenach in het Hebreeuws mogen voor het ongetrainde oog identiek lijken, maar bij nadere bestudering blijkt dat in elke editie altijd talrijke belangrijke redactionele beslissingen zijn genomen. In de meeste edities zijn deze beslissingen niet transparant, en de student van de Thora vertrouwt daarom op het goede oordeel van de redacteur van de desbetreffende editie. Maar in MAM worden het hele redactionele proces en de redenering erachter volledig beschreven in al hun details: Elke stilistische verandering en elke tekstuele beslissing die gemaakt is met betrekking tot elke letter, niqqud, en ta`am in de hele Tenach is gedocumenteerd in een uitgebreide, zes hoofdstukken tellende methodologische inleiding die het redactionele proces in groot detail beschrijft. De gehanteerde methode voor het vaststellen van tekstuele details in MAM is vergelijkbaar met die van Mordechai Breuer en Miqra'ot Gedolot Haketer (MGH), die beide veel op elkaar lijken (ondanks de indruk die men kan krijgen door de literatuur over hen te lezen) en die beide grotendeels overeenstemmen met de oorspronkelijke conclusies van Israel Yeivin betreffende de reconstructie van de Aleppo Codex in de ontbrekende delen. MAM verschilt meer van zowel Breuer als MGH dan dat ze van elkaar verschillen. Alle bewerkingen zijn van de grond af aan gedaan volgens methodologische details die in de uitgebreide inleiding worden toegelicht.
Het tweede grote kenmerk van MAM is dat het, in tegenstelling tot veel andere edities, beschikbaar is gesteld onder een vrije en open licentie voor openbaar gebruik (CC-BY-SA). Deze licentie omvat zowel de tekst zelf als de bijbehorende uitgebreide documentatie.
Het zijn bovengenoemde kenmerken die MAM doet verschillen van bekende andere digitale edities, zoals Mechon Mamre en de Westminster Leningrad Codex (WLC).
Mechon Mamre, opgezet door Shelomo ben Avraham, is gebaseerd op de methodologie van Mordechai Breuer en zorgvuldig geredigeerd volgens de meeste Jemenitische manuscripten (Mechon Mamre, About), maar mist de bijbehorende documentatie. Daarnaast ligt er een copyright op, hoewel ze een Fair Use Doctrine hanteren (Mechon Mamre). Dit laatste betekent dat een gebruiker alleen een paar korte citaten ervan mag gebruiken in zijn werk, met inbegrip van auteursrechtelijk beschermde publicaties, maar dat voor elk ander of uitgebreider gebruik een schriftelijke toestemming van de Mechon Mamre nodig is.
De WLC is een professionele academische editie die door de makers zonder beperkingen onder een vrije en open licentie ter beschikking is gesteld. Daarnaast is de WLC een digitale weergave van de Leningrad Codex, waarbij echter de parasha-indelingen en andere stilistische kenmerken zijn weggelaten. Het doel van de WLC is dan ook het verschaffen van een correcte basistekst voor Bijbelvertalers, linguïstische analyse, en andere technische academische doelen en wordt om die reden vaak gebruikt als digitale tegenhanger van de BHS of BHQ. Voor Joden die de Thora en de Tenach willen bestuderen, lezen of reciteren volgens hun niqqud, en ta`amim is dit echter niet geschikt. Tevens zijn er in de WLC vele duizenden varianten ten opzichte van de MAM of eerdere edities van de Masoretische tekst zoals die van C.D. Ginsburg (Nb. deze varianten zullen in de loop der tijd in ons tekstkritisch apparaat worden opgenomen).
Aangemaakt op 20 april 2022