We leerden ook nog hoe we op de onbebouwde velden of in de verwaarloosde achtertuintjes een soort onkruid konden verzamelen dat malve heette, maar dat we allemaal bij de Arabische naam choebeizeh noemden. Deze choebeizeh verlichtte enigszins de dreiging van de hongersnood in Jeruzalem. De moeders kookten of bakten de plantjes en maakten er allerlei soorten balletjes of puree van die de kleur hadden van spinazie maar nog viezer smaakten. [JPG: tijdens het beleg van Jeruzalem in 1948]
Smakeloos en slijmerig
Een walgelijke plant