Vele jaren geleden plantte ik in mijn tuin een Gouden Regen, een schitterende boom die nogal een hoge dunk van zichzelf had. Ieder jaar werd hij groter en hoger en pronkte met zijn schitterende bloesem, zodat alle andere struiken als het ware niets waren.

Het kon dan ook niet goed gaan, deze boom moest met zijn eigendunk geconfronteerd worden, op een herfstachtige dag, het stormde behoorlijk, werden verschillende takken afgerukt en de stam werd behoorlijk geknakt. En daar lag hij hulpeloos tussen de Rododendron. Er zat niet anders op om hem te rooien. Maar dat was moeilijker dan gezegd want ik wilde niet de andere planten beschadigen. Dus besloot ik om hem vlak boven de grond af te zagen.

De Gouden Regen heeft het zwaar gehad, hij kon niet meer parmantig met zijn bloesem over de andere planten regeren. Zijn wortels die nog onder de grond zaten bevatten nog leven en begonnen dieper de grond in te gaan, ze zochten stevigheid door zich tussen de wortels van andere struiken te mengen. Na een jaar kwam uit de stam een kleine loot, welke zich voorzichtig naar boven wurmde. Nu 3 jaar later is het een klein boompje waar voorzichtig de eerste knoppen aanwezig zijn, die verraden dat hij weer wil gaan bloeien.

De geschiedenis van deze boom deed me denken aan veel Evangelische kerken, ze ontstaan groeien snel, maar houden zich niet bezig met een degelijk fundament. Door deze snelle groei, kijken ze neerbuigend naar de andere (meer orthodoxe) kerken, die klein blijven. Maar dan komen de geestelijke stormen. Men kan niet meer aan de verwachtingen voldoen. Gemeenteleden gaan geknakt en beschadigd weg, de gemeente wordt langzaamaan kleiner. Steeds minder bezoekers en soms lijkt het alsof de laatste dagen geteld zijn voor zo'n gemeente. Ze zijn als de boom welke tot de stam is afgezaagd.

In deze situatie kan men terugkijken, waarom ze ook al weer waren opgericht. De overgebleven leden kunnen kijken naar hun fundament en dan komt de verdieping. De wortels groeien, ze worden sterker en mogen dan langzaam weer groeien. Niet als een hooghartige Gouden Regen, maar als een boom met diepe wortels, die tegen een storm bestand is, met degelijke takken die schaduw kunnen geven aan de andere bomen. Wiens wortels zich vermengen met de wortels van andere kerken en pas dan kunnen ze groeien en vrucht dragen. Pas dan mogen ze een boom zijn tussen de andere bomen en struiken en volwaardig lid zijn van Gods Tuin.