"Leven in het Koninkrijk" is een boekje, uitgegeven door het Evangelisch Werkverband, welke gebruikt kan worden om in groepen Bijbelstudie te doen. Omdat deze zowel in mijn kerk als in kerken van enkele vrienden zal worden gebruikt zal ik de komende weken dit boek behandelen en aanvullende achtergrondinformatie geven over de behandelde Bijbelteksten. Net als onze Bijbelstudie "Opgang naar een offer" zullen we de hoogtepunten van de verzen behandelen, terwijl aanvullende informatie op onze website is te vinden.

Lukas 23

26 En toen zij Hem wegleidden, grepen zij een zekere Simon van Cyrene, die van de akker kwam, en legden hem het kruis op om het achter Jezus aan te dragen.

27 En een grote menigte van volk volgde Hem; ook een menigte van vrouwen, die zich op de borst sloegen en Hem beklaagden.

28 En Jezus keerde Zich naar hen om en zei: Dochters van Jeruzalem, huil niet over Mij, maar huil over uzelf en over uw kinderen,

29 want zie, er komen dagen waarin men zal zeggen: Zalig zijn de onvruchtbaren en de schoten die niet gebaard hebben, en de borsten die niet gezoogd hebben.

30 Dan zullen zij beginnen te zeggen tegen de bergen: Val op ons, en tegen de heuvels: Bedek ons.

31 Want als zij dit doen met het groene hout, wat zal er dan met het dorre gebeuren?

32 En er werden ook twee anderen weggeleid, misdadigers, om met Hem ter dood gebracht te worden.

(HSV vertaling)

Vers 26

• Het was de dag voor Pesach een voorbereidingsdag dit lezen we in Joh. 19:14. Simon volgt de halachische regels van Judea en werkt nog in de ochtend zoals we uit deze tekst mogen opmaken.
• In Mark. 15:21 lezen we dat hij twee zonen had, Alexander en Rufus. In Romeinen 16: 13 komen we zijn vrouw en zijn zoon Rufus weer tegen als gelovigen. Blijkbaar heeft deze ontmoeting indruk op hem en zijn gezin gemaakt.
• De Romeinen konden Simon dwingen het kruis te dragen volgens de Angaria wetgeving (zie Koerier voor verdere informatie).

Vers 27

• In het Midden-Oosten was het de gewoonte dat er klaagvrouwen waren die huilden om een gestorvene. Hier zien we dat deze vrouwen al aanwezig zijn om te huilen als Jezus nog op weg is naar Golgotha waar hij gekruisigd zal worden.
• Kruisiging was de Romeinse variant van executie. Het was een marteldood en de Romeinen hadden het kruis in de loop der tijd zo ontwikkeld dat de veroordeelden een maximum aan pijn leden, vaak gebeurde het zelfs dat na afloop deze nog in leven waren en om die reden werden de benen afgehakt zodat de veroordeelden verder dood zouden bloeden. Jezus was al gestorven en om die reden was een speer in Zijn zijde voldoende om dit te controleren.

Vers 28

• In eerste instantie wordt hierbij de vrouwen bedoeld uit het vorige vers, maar meer in algemene zin de bewoners van Jeruzalem.
• We zien hier het koninklijke en priesterlijke karakter van Jezus doordat hij in deze situatie meer aandacht heeft voor de ander dan voor zichzelf. We mogen ons de vraag stellen of wij, als navolgers van Jezus, dat ook zouden doen als we worden vervolgd of geëxecuteerd worden.

Vers 29

• Hier wordt gesproken over de komende val van Jeruzalem (cf. Lukas 21:20-24 en Hosea 10:3)
• Jezus legt de nadruk op hen die niet zwanger zijn of zuigelingen hebben, omdat ten tijde van oorlog dit de zwaksten zijn. Vandaar dat Hij stelt dat men zal zeggen dat degenen die dat niet zijn zich gelukkig mogen prijzen.

Vers 30

• De mensen zullen dan beseffen in hun grote angst dat het beter is dat ze dood zijn, een verwijzing naar Hosea 10:8 (cf. Opb. 6:16)

Vers 31

• Als we Jezus met het groene hout vergelijken, Die onschuldig is, wat zal er dan wel niet gebeuren met de bewoners van Jeruzalem die schuldig zijn.

Vers 32

• Niet alleen Jezus werd veroordeeld tot de dood, ook twee andere criminelen waren daarbij. De tekst laat zien dat hij als een misdadiger wordt gestraft.

Voel je vrij om aanvullingen te geven, zover van toepassing zullen deze bij het Bijbelgedeelte op de website verder worden verwerkt.

Zie de huisregels welk commentaar wordt opgenomen!

Mede mogelijk dankzij