Psalm 35
35:1[Een psalm] van David. Twist, HEERE! met mijn twisters; strijd met mijn bestrijders.
35:2Grijp het schild en de rondas, en sta op tot mijn hulp.
35:3En breng de spies voort, en sluit [den weg] toe, mijn vervolgers tegemoet; zeg tot mijn ziel: Ik ben uw Heil.
35:4Laat hen beschaamd en te schande worden, die mijn ziel zoeken; laat hen achterwaarts gedreven en schaamrood worden, die kwaad tegen mij bedenken.
35:5Laat hen worden als kaf voor den wind, en de Engel des HEEREN drijve hen weg.
35:6Hun weg zij duister en gans slibberig; en de Engel des HEEREN vervolge hen.
35:7Want zij hebben zonder oorzaak de groeve van hun net voor mij verborgen; zij hebben zonder oorzaak gegraven voor mijn ziel.
35:8De verwoesting overkome hem, dat hij het niet wete, en zijn net, dat hij verborgen heeft, vange hemzelven; hij valle daarin met verwoesting.
35:9Zo zal mijn ziel zich verheugen in den HEERE; zij zal vrolijk zijn in Zijn heil.
35:10Al mijn beenderen zullen zeggen: HEERE, wie is U gelijk! U, Die den ellendige redt van dien, die sterker is dan hij, en den ellendige en nooddruftige van zijn berover.
35:11Wrevelige getuigen staan er op; hetgeen ik niet weet, eisen zij van mij.
35:12Zij vergelden mij kwaad voor goed, de beroving mijner ziel.
35:13Mij aangaande daarentegen, als zij krank waren, was een zak mijn kleed; ik kwelde mijn ziel met vasten, en mijn gebed keerde weder in mijn boezem.
35:14Ik ging steeds, alsof het een vriend, alsof het mij een broeder geweest ware; ik ging gebukt in het zwart, als een, die over [zijn] moeder treurt.
35:15Maar als ik hinkte, waren zij verblijd, en verzamelden zich; zij verzamelden zich tot mij [als] geslagenen, en ik merkte niets; zij scheurden [hun klederen], en zwegen niet stil.
35:16Onder de huichelende spotachtige tafelbroeders knersten zij over mij met hun tanden.
35:17Heere! hoe lang zult Gij toezien? Breng mijn ziel weder van hunlieder verwoestingen, mijn eenzame van de jonge leeuwen.
35:18Zo zal ik U loven in de grote gemeente; onder machtig veel volks zal ik U prijzen.
35:19Laat hen zich niet verblijden over mij, die mij om valse oorzaken vijand zijn; [noch] wenken met de ogen, die mij zonder oorzaak haten.
35:20Want zij spreken niet van vrede, maar zij bedenken bedriegelijke zaken tegen de stillen in het land.
35:21En zij sperren hun mond wijd op tegen mij; zij zeggen: Ha, ha, ons oog heeft het gezien!
35:22HEERE! Gij hebt het gezien, zwijg niet; Heere! wees niet verre van mij.
35:23Ontwaak en word wakker tot mijn recht; mijn God en Heere! tot mijn twistzaak.
35:24Doe mij recht naar Uw gerechtigheid, HEERE, mijn God! en laat hen zich over mij niet verblijden.
35:25Laat hen niet zeggen in hun hart: Heah, onze ziel! laat hen niet zeggen: Wij hebben hem verslonden!
35:26Laat hen beschaamd en te zamen schaamrood worden, die zich in mijn kwaad verblijden; laat hen met schaamte en schande bekleed worden, die zich tegen mij groot maken.
35:27Laat hen vrolijk zingen en verblijd zijn, die lust hebben tot mijn gerechtigheid; en laat hen geduriglijk zeggen: Groot gemaakt zij de HEERE, Die lust heeft tot den vrede Zijns knechts!
35:28Zo zal mijn tong vermelden Uw gerechtigheid, [en] Uw lof den gansen dag.

Hadderech