Zie hier voor een verklaring van de gebruikte coderingen.
Voor meer informatie: G. Abbott-Smith's A Manual Greek Lexicon of the New Testament (New York: Scribner's, 1922)
δυνάστης, -ου, ὁ (< δύναμαι), [in LXX for גִּבּוֹר H1368, עָרִיץ H6184, בַּיִת H1004, etc. ;] a prince, ruler, potentate: Lk 1:52; of God (Si 46:5, 16, II Mac 15:3), I Ti 6:15; of a high official (cf. δυνάσται Φαραώ, Ge 50:4), Ac 8:27 (Cremer, 221).†Voor meer informatie: Henry George Liddell, Robert Scott, A Greek-English Lexicon (1940)
δῠνάστ-ης, ου, ὁ,