Toonbroden, graanoffer in de vorm van twaalf broden die op een speciale tafel, de toontafel, in de tabernakel en de latere tempel werd geplaatst.
Volgens Leviticus 24:5 was het recept van de toonbroden "uit Gij zult ook meelbloem nemen, en twaalf koeken daarvan bakken; van twee tienden zal een koek zijn." * "twee tienden" van wat? De meeste vertalingen gaan uit van 2/10 van een efa (~40 liter = 2 Homer) wat een gewicht is van ~ 5400 gram (cf. GNB96); Daar de toonbroden altijd op de tafel bleven liggen, ook tijdens transport (cd Num. 4:7), lijkt dit behoorlijk zwaar (totaal 12x5400 gr = 64,8 kg) om die reden ligt het meer voor de hand dat het gaat om 2/10 van een homer (=1080 gr) wat een totaal gewicht geeft van ong. 13 kg. Ook qua volume is dit logischer daar de toontafel een afmeting had van 2 ellen lang en 1 el breed (ong. 100 bij 50 cm).
In 1 Sam. 21:6 lezen we de geschiedenis van David dat hij de oude toonbroden kreeg, omdat deze net door de verse (lett. de warme) toonbroden waren vervangen. We weten aan de hand hiervan dat David daar op de sabbat was, want in Leviticus 24:8 lezen we dat die op de sabbat vervangen moeten worden. In het Nieuwe Testament wordt deze gebeurtenis weer opnieuw aangehaald en wel door Jezus in zijn discussie met de farizeeën: “Hebt u niet gelezen wat David deed toen hij honger had, en zij die bij hem waren? Hoe hij het huis van God binnengegaan is en de toonbroden gegeten heeft, die hij niet mocht eten, evenmin als zij die bij hem waren, maar alleen de priesters?” (Mat. 12:3-4 HSV) Dit laatste is interessant omdat de farizeeën nu net Jezus hadden aangevallen omdat zijn discipelen op de sabbat aren hadden geplukt en gegeten. Door deze verwijzing geeft Jezus aan dat zijn discipelen net zo onschuldig zijn als de mannen die bij David waren. Hij geeft aan dat men niet te wettisch moet zijn.