Literatuur
Bijbelteksten

Bloedzuiger

Komt eenmaal voor in de Bijbel (Spr. 30:15) De bloedzuiger heeft twee dochters: Geef, geef! Het gaat om de paardenbloedzuiger (Limnatis nilotica), niet te verwarren met de 'onechte paardenbloedzuiger' (Haemopis sanguisuga) welke in Nederland voorkomt. De paardenbloedzuiger (Limnatis nilotica), komt behalve in Israël ook voor in Algerije, Egypte en Syrië en veroorzaakt grote overlast als hij zich vastzet op de neusgaten of op het slijmvlies van drinkende dieren. Ook kan hij zich vastzetten in andere inwendige openingen, ook bij mensen. Hij voedt zich met bloed en kan bloedarmoede en verstikking veroorzaken.

De soldaten van Napoleons leger in Egypte en Syrië hadden hier enorm last van (M. Salzberger, "Leeches as foreign bodies in the upper air passages in Palestine" Laryngoscope 1928, 38:27-32). Ook de Romeinse geleerde Plinius beschreef al aan het begin van onze jaartelling de verstikkingsdood van een collega door een bloedzuiger in de luchtpijp (K. Herter, Der medizinische Blutegel. 2. Aufl. Wittenberg Lutherstadt: A. Ziemsen, 1968).

De dochters van de bloedzuiger

Zoals te verwachten, zijn er verschillende pogingen gedaan om de "twee dochters" te identificeren. In de rabbijnse literatuur identifeceren een aantal Alukah (de "bloedzuiger") met Sheol (dodenrijk) en de twee dochters met het paradijs en de hel, waarbij de een aanspraak maakt op de rechtvaardige en de andere de onrechtvaardige, anderen identificeren Alukah met Gehenna en de twee dochters met ketterij en de overheid, die geen van beide ooit tevreden zijn (Midrash Tehilliem geciteerd door Rashi, een joodse geleerde die leefde advertentie 1040-1105, en in de Talmoed, b Avoda Zara 17a). J.J. Glueck suggereert dat het in dit licht om een erotische passie gaat (en niet een bloedzuiger) waarbij zijn twee meisjes van brandend verlangen huilen om meer ("Proverbs 30:15a," VT 14 [1964]: 367-70). F. S. North bekritiseert terecht deze visie als nodeloos, hij pleit voor de weergave van een bloedzuiger met twee zuignappen ("The Four Insatiables", VT 15 [1965]: 281-82).

Zie de huisregels welk commentaar wordt opgenomen!