‹ Hebraïsmen: AbrahamDe Bijbel in het computertijdperk ›
Walpurgusnacht
Gepubliceerd op 27-04-2006

Op 1 mei is volgens de Rooms Katholieke kalender de dag van Santa Walburga (710-779), de heilige van hen die niet door heksen zijn betoverd. De nacht ervoor wordt gewoonlijk Walpurgis Nacht genoemd en is een satanisch feest welke de laatste tijd steeds meer in opkomst is. De legende gaat dat de heksen aan het eind van iedere winter slaan op de Schierke op de berg Brocken (een piek in de Harz). De geschiedenis is vernamelijk overgeleverd door Goethe in zijn verhaal Faust.

Geschiedenis
Walpurgis nacht dankt zijn naam aan Santa Walburga (710-779), welke de nicht was van de evangelist Bonifatius. Zij leidde een nonnenklooster in Heidenheim en in de laatste jaren na de dood van haar broer Winebald gaf zij ook de leiding aan een monnikenklooster in dezelfde plaats. Zij stierf op 25 februari 779 en werd op 1 mei in het zelfde jaar tot heilige verklaard. De nacht voor 1 mei wordt sindsdien de Walpurgis nacht genoemd.

Onafhankelijk en los van de oorsprong van deze naamgeving, blijkt dat de in de Middeleeuwen en de Renaissance deze nacht een aanleiding was voor heksen en tovenaressen om samen te komen in het Harz gebergte, bij de piek Schierke op de hoogste berg de Brocken, als afsluiting van de lange winter en om daar de satan te aanbidden. Zij kwamen op bezems, bokken (de zogeheten bokkenrijders) of werden meegevoerd door demonen. Het feest kenmerkt zich door wilde dansen en (sex)orgies. Nieuwe leden offeren hun ziel aan satan welke aanwezig is in de vorm van een bok (vergl. Lev. 17: 7), soms als een ander dier.

De locatie in de Harz is bekend om zijn "betoverde omgeving" waar de geest van Brocken regelmatig zichtbaar is. Dit fenomeen, door de Middeleeuwers bezien als de duivel zelf, is niets anders dan een projectie van je zelf (of een ander persoon) door de lentezon tijdens de optrekkende mist in de ochtend. De plaats Brocken zelf is berucht om de vele helderzienden, tovernaars, magiers, vuurkijkers en handlezers.


Het feest heeft bekendheid gekregen door de schrijver Goethe in zijn verhaal Faust, en heeft er zorg voor gedragen dat het feest in verschillende 'germaanse' landen als Zweden, Nederland, Belgie, Oostenrijk bekendheid heeft gekregen.

De laatste jaren heeft het feest bekendheid gekregen daar de New Age beweging en de diverse satanskerken en wordt de nadruk vooral gelegd om afbreuk te doen aan christelijke activiteiten. In de Harz zelf is het een soort carnaval geworden met veel occulte trekken en verder door de beruchte schrans- en drinkpartijen, naast de reeds genoemde sexorgies.

De Bijbel
In de Bijbel wordt afgoderij vaak gelijkgesteld aan hekserij. Zonder volledig te willen zijn een aantal teksten:

  1. 1 Sam. 15: 23 Want wederspannigheid is een zonde der tovenarij.
  2. 2 Kon. 9: 22 Het geschiedde nu, als Joram Jehu zag, dat hij zeide: Is het ook vrede, Jehu? Maar hij zeide: Wat vrede, zo lang als de hoererijen van uw moeder Izebel, en haar toverijen zo vele zijn?
  3. 2 Kr. 36: 6 En hij (=Manasse) deed zijn zonen door het vuur gaan, in het dal des zoons van Hinnom, en pleegde guichelarij, en gaf op vogelgeschrei acht, en toverde, en hij stelde waarzeggers en duivelskunstenaren; en hij deed zeer veel kwaads in de ogen des HEEREN, om Hem tot toorn te verwekken.
  4. Micha 5: 11, 12 En Ik zal de toverijen uit uw hand uitroeien, en gij zult geen guichelaars hebben. En Ik zal uw gesneden beelden en uw opgerichte beelden uit het midden van u uitroeien, dat gij u niet meer zult nederbuigen voor het werk uwer handen.
  5. Nahum 3: 4 Om der grote hoererijen wil der zeer bevallige hoer, der meesteres der toverijen, die met haar hoererijen volken verkocht heeft, en geslachten met haar toverijen.
  6. Gal. 5: 19-21 De werken des vleses nu zijn openbaar; welke zijn overspel, hoererij, onreinigheid, ontuchtigheid, afgoderij, venijngeving, vijandschappen, twisten, afgunstigheden, toorn, gekijf, tweedracht, ketterijen, nijd, moord, dronkenschappen, brasserijen, en dergelijke; van dewelke ik u te voren zeg, gelijk ik ook te voren gezegd heb, dat die zulke dingen doen, het Koninkrijk Gods niet zullen beerven.

Naast algemene teksten over hekserij en tovenarij welke hierboven zijn genoemd, moet men ook denken aan de heks van Endor in 1 Samuel 28, welke necromantie pleegde (het oproepen van doden) en de slavin met de waarzeggende geest in Handelingen 16 vers 16.


Tags: Uncategorized

Commentaar

Zie de huisregels welk commentaar wordt opgenomen!


Mede mogelijk dankzij

Hadderech