In het Oude Testament wordt de Olijfberg opvallend weinig genoemd. De eerste keer is "David ging de helling van de Olijven op" ( 2 Sam 15:30) en iets verder (vs 32) lezen we dat daar een gebedsplaats was. Zeer waarschijnlijk, gezien de gewoonte van de oude volken om te aanbidden op de toppen van bergen, was hier een heiligdom.
In het volgende hoofdstuk (16:1) lezen we dat David als hij deze berg passeert hij Siba, de dienaar van Mefiboset, tegenkomt en vervolgens via Bachurim (2 Sam 16:5) richting de Jordaan (vs 14) gaat. Bachurim wordt tegenwoordig geïdentificeerd met het hedendaagse Rash et Tmim.

Een connectie tussen de berg en heiligdommen kan gemakkelijk worden gelegd, zoals de plaats Nob (de stad van de priesters) en de geschiedenis van David en de priester Ahimelech (1 Sam 21:1; 22-9, 11 en 19). en een andere plaats waar priesters woonden, Anatoth (het moderne Anata, cf. Jer 1:1), welke net noordelijk van de olijfberg ligt. Daarnaast bouwde koning Salomo op de meest zuidelijke top heiligdommen voor "Kemos, de gruwelijke god van Moab, en ter ere van Moloch, de gruwelijke god van de Ammonieten." (1 Kon 11:7ev; 2 Kon 23:13). Interessant is het woord משׁחית "Mashit" welke in 2 Kon 23: 13 wordt genoemd en "verderf, verwoesting" betekent en een woordspel is op משׁחה "zalven".

De laatste passage waarin de berg in het OT wordt genoemd is Zacharia 14: 4: "En Zijn voeten zullen te dien dage staan op den Olijfberg, die voor Jeruzalem ligt, tegen het oosten; en de Olijfberg zal in tweeen gespleten worden naar het oosten, en naar hetwesten, zodat er een zeer grote vallei zal zijn; en de ene helft des bergs zal wijken naar het noorden, en de helft deszelven naar het zuiden." Een reden waarom veel Joden daar begraven liggen.

Zie de huisregels welk commentaar wordt opgenomen!

Mede mogelijk dankzij