Als reactie op één van mijn vorige artikelen, waarin ik schreef "Als christenen zich beroepen op de principes van de Bijbel, betekent dat in eerste instantie dat zij zichzelf aan deze principes moeten houden. Men bedenke dat de 10 geboden niet aan ongelovigen is gericht maar aan gelovigen", kreeg ik als reactie "eigenlijk zouden we alle regels weer moeten doen ... haalbaar zal het niet zijn, maar we kunnen er naar streven. Al zie ik mezelf nog niet snel lopen met een jas met vier kwasten eraan, al zou dat wel moeten en is het simpel te maken."

Een leuke gedachte die is ontleed aan de Bijbeltekst "Spreek tot de kinderen Israels, en zeg tot hen: Dat zij zich snoertjes maken aan de hoeken hunner klederen, bij hun geslachten; en op de snoertjes des hoeks zullen zij een hemelsblauwen draad zetten." (Numeri 15:38-39) Nu is het maken van snoertjes, ook wel tsitsith geheten, nog niet zo moeilijk maar er staat een voorschrift bij. Ze moeten van hemelsblauwe "techelet" kleur zijn, en deze kleur is afkomstig van de klieren van de Purperslak (Murex trunculus) en kledingstukken hiervan gemaakt was twintig maal zijn gewicht in goud waard. Het is dan ook niet verwonderlijk dat vele volken die Israël overwonnen achter het procedé van de productie van de kleurstof wilden komen. Op een gegeven moment werd het de Joden zelfs verboden om nog klederen te dragen geverfd met deze kleurstof.

Uiteindelijk ging de kennis ervan verloren, en de gewoonte om kleren met deze kwastjes te dragen werd minder. Of zoals S. Ph. de Vries het uitdrukt "Wat het niet geheel in zijn oervorm kon vasthouden en voortplanten, heeft het op de een of andere wijze geconserveerd, om het voor de mogelijkheid van toekomstige, willicht geschiktere tijden te bewaren. Het heeft aldus ook de tsisith tot in onze tijd meegebracht. Maar als ge het kleed met de tsitsith eraan, uit onze tijd kent, dan kent ge het meestal als kerkkleed. ... Het draagt zijn naam niet naar de tsitsith die eraan zitten, maar heet eenvoudig Tallith, hetgeen 'kleed' betekent en niets meer."