Christenen kun je vergelijken met mensen die zwemmen in een rivier. Sommigen zie je bootje baden en blijven op de plek waar ze het water in zijn gegaan en gaan niet verder het water in. Bij sommige christenen is het vaak hetzelfde, ze proeven aan het geloof, maken zich er "nat" mee, maar durven het niet aan om verder in het geloof te gaan.

Anderen hebben gemerkt dat je ook heerlijk kan zwemmen in een rivier, al gauw merken ze dat je heerlijk op de stroom kan afdrijven en dat je nauwelijks moeite ervoor hoeft te doen. Massa's christenen hebben het zelfde idee, geloven is heerlijk zolang je er niet al te veel voor hoeft te doen. Door de stroomversnellingen, die in het begin nog leuk zijn, drijven ze steeds verder af. Op een gegeven moment merk je dat hoe langer je je laat meedrijven met de rivier dat er steeds meer smerigheid in drijft tot je plotseling in zee bent beland en merkt dat je in een levensgevaarlijke situatie ben beland. Woeste golven beletten je om weer aan land te komen en je bent hopeloos verloren.

Tot slot is er een groep die al gauw in de gaten hebben dat je tegen de stroom in moet zwemmen, hoe dichter je bij de bron komt des te zuiverder is het water. Bovendien wordt je door die stroom steeds sterker en kan je meer hebben. Als christen moet je tegen de stroom op zwemmen om bij de Bron te komen, bij het Levende water.

Zie de huisregels welk commentaar wordt opgenomen!

Mede mogelijk dankzij