De kerk van de Protestantse gemeente te Brummen dateert waarschijnlijk uit de tiende eeuw en was gewijd aan Sint Pancratius. Ze stond onder het patronaat van de Abdis van het keizerlijk sticht te Elten. Reeds in de elfde eeuw is de kerk al enigszins verbouwd in meer romaanse stijl. De toren was toen minder hoog dan nu.

Het oudste deel van de huidige kerk, de toren, dateert uit de eerste helft van de 15e eeuw, vermoedelijk 1402.  Boven de preekstoel herinnert een steen met het jaartal 1451 mogelijk aan de eerste verbouwing. Het onderste deel van de toren bestaat uit tufsteen, daarboven worden lagen tufsteen  afgewisseld met baksteen en het bovenste gedeelte bestaat enkel uit baksteen. Tijdens een hevige storm in 1818 is de spitse punt van de toren afgewaaid. Een paar jaar later werd de toren hersteld en ontstond de bolvormige hoed. In 1937 is de kerk aan de zuidkant uitgebreid tot de huidige vorm.

Zie de huisregels welk commentaar wordt opgenomen!

Mede mogelijk dankzij