En op de derde dag was er een bruiloft te Kana in Galilea;

Johannes 2:1 (HSV)

In Hebreeuws hebben de dagen geen namen (met uitzondering van de Sabbat), man gaf ze gewoon nummers. Met de "derde dag" wordt dan ook de dinsdag genoemd. In de meeste commentaren lezen we dat bruiloften bij voorkeur op dinsdag werden gehouden omdat in het scheppingsverhaal op de derde dag tweemaal ki tov (het is goed) wordt gebruikt (Gen 1:9-13).

De vraag die ik me stelde is of dit inderdaad een correcte uitleg is, want vroeger hadden de Joden de gewoonte om op de vierde dag te trouwen, daar de gerechtshoven op donderdag zitting houden en als de man een klacht heeft betreffende de maagdelijkheid zodoende direct 's ochtends naar het gerechtshof kan gaan (Mishna Ketubot 1.1). In de Talmud lezen we dat de voorkeursdag de woensdag is, maar dat in tijden van gevaar de rabbi's geen bezwaren hadden om op de dinsdag de huwelijksvoltrekking te sluiten (Bavli Ketubot 3b). Het gevaar verwijst naar de gewoonte van Romeinse officieren om Joodse bruiden te verkrachten (het "ius primae noctis") en door een dag eerder te trouwen zou dit dan worden voorkomen. Als dit inderdaad zo is, dan is het logisch dat in de bovengenoemde passage wordt gesproken over de "derde dag" omdat dit afwijkend is van de gewoonte.

Volgens sommigen is het "ius primae noctis", het recht om als "heer, meester" een bruid te nemen voor ze trouwt een hoax, echter in de meeste betogen verwijst men dan naar de Middeleeuwen. Kijken we naar oude bronnen zoals Herodotus (Historiën iv.168) en de Gilgamesh (i.73) dan zien we dat deze gewoonte ook daar wordt genoemd.

Zie de huisregels welk commentaar wordt opgenomen!

Mede mogelijk dankzij