In de vele vertalingen komen we vaak de uitdrukking "paard en ruiter" tegen. Maar in de tijd van het Oude Testament waren er nog geen ruiters, men gebruikte paarden alleen om de (strijd)wagens voort te trekken en het is dan ook correcter om te spreken van wagenmenners. Zover ik heb kunnen nagaan waren de Scythen (een nomadisch volk) de eersten die paarden bereden.

Maar terug naar de Bijbel, het is grappig om te zien hoe consequent vertalers zijn in het vertalen van "ruiter". In de passage waarin de farao met zijn soldaten de Hebreeërs achtervolgen, lezen we: "De Egyptenaren achtervolgden hen, alle paarden en wagens van de farao en al zijn ruiters gingen achter hen aan de zee in" (Ex. 14:23 NBV). We lezen hier nog eens de duidelijke vermelding dat het om strijdwagens gaat en toch wordt gesproken over "ruiters", alleen de Willibrordvertaling 1995 vertaald correct met "wagenmenners".

Uit dit kleine voorbeeld blijkt hoe lastig vertalen is, je moet niet alleen kijken naar de woorden maar ook naar de historische context waarin de geschiedenis zich afspeelt. Hopelijk wordt bij een herziening van de gangbare vertaling hieraan gedacht en zullen ze dit corrigeren.

Zie de huisregels welk commentaar wordt opgenomen!

Mede mogelijk dankzij