Op internet zijn heel wat blogs te vinden van mensen die schrijven over hun geloof en sinds een paar maanden hebben verschillenden zich verenigd een een groep. Sommigen van hen schrijven over alledaagse dingen, anderen schrijven stukjes over foto’s die ze hebben gemaakt, maar kenmerkend is dat ze het allemaal doen met hun geloof als uitgangspunt. Bij mij kwam de vraag op waarom zij dit doen, wat hun beweegredenen zijn. Verschillende hebben hierop gereageerd en zullen deze maand op deze weblog hierover schrijven. Vandaag is het Harry Schuurman van de weblog "God en wij, Hoe staan wij tegenwoordig in het leven met God en het geloof?".

Eigenlijk was dit een vraag die ik niet zomaar kon beantwoorden. Waarom blog ik? Goede vraag eigenlijk wel.

In 2011 heb ik, samen met mijn vrouw, opnieuw God leren kennen. Door Zijn liefde te ontdekken ga je ook weer van de Vader houden. Voeg daar de liefde voor schrijven aan toe, en je hebt een blog over het geloof. Over hoe ik in het geloof sta, en wat ik daar mee moet doen.

De afgelopen periode heb ik ontzettend veel geleerd over onze Vader. Zijn ‘testament’ en levenslessen staan zo ontzettend duidelijk beschreven in de Bijbel. Elke keer verbaas ik me er weer over dat de Bijbel hét boek is met alle antwoorden.

Bijvoorbeeld dat iedereen gaven en talenten bezit. Soms weet men dat zelf niet eens, maar iedereen is ergens goed in. De uitdaging ligt erin om met die gaven en talenten de juiste dingen te doen.

De opdracht om het evangelie te verspreiden. Men denkt dan vaak gelijk aan verre landen. Maar hoeveel evangelisatie is hier in Nederland nodig? Lopen de kerken niet leeg? Wordt de kerk, maar ook het geloof in het algemeen niet steeds verder op de achtergrond gedreven? Naar mijn idee wel. En waarom?

Laten we als christenen eens eerlijk naar onszelf kijken. Wat hebben wij in de afgelopen jaren gedaan? En natuurlijk spreek ik in het algemeen, en niet over elke afzonderlijke christen. Maar ik denk dat we teveel op ons gat hebben gezeten, grof gezegd en sorry voor de uitdrukking. We hebben braaf op onze stoel of op de kerkbank gezeten en geluisterd naar de ‘verhalen’ van onze voorgangers. Natuurlijk is daar op zich niks verkeerd aan. Iedereen heeft zijn gaven en talenten gekregen, en niet iedereen heeft dezélfde gaven en talenten. Gelukkig niet. We zijn alleen te laks geweest om de gaven en talenten in onszelf naar boven te halen en te ontwikkelen. Vaak door ongeloof in onszelf. En gebrek aan vertrouwen in onze Vader. Zo ben ik zelf ook jaren geweest en ook nu is er nog steeds de strijd en worsteling om de gaven en talenten die mij gegeven zijn volledig te begrijpen en daarna te ontwikkelen. Maar ik heb wel de keus gemaakt om er werk van te maken.

Daaronder valt dus ook het evangelie verspreiden, op mijn eigen manier dan. Via schrijven, via mijn blog. Ik kom regelmatig onderwerpen tegen in de bijbel waar ikzelf nogal over na moet denken. De bijbel is voor mij het Boek met alle antwoorden, al staat het er niet altijd klip en klaar in. En daar mediteer ik dan over en dat doe ik door middel van schrijven. Daarmee hoop ik ook anderen tot nadenken aan te zetten over dat onderwerp. Of soms hoop ik op een opmerking die mij weer verder helpt, want een blog gaat in mijn ogen niet alleen over het vertellen, maar ook over het antwoord krijgen. Antwoord en gedachten van de lezers. Een blog is toch vaak een persoonlijke invalshoek, en ook daar kan wel eens iets aan mankeren.

Kortom, het is voor mij niet alleen een middel om over God te vertellen, maar ook een middel om me zelf meer in het geloof te verdiepen, erover na te denken en door het inleven het ook uit te kunnen leven.

Zie de huisregels welk commentaar wordt opgenomen!

Mede mogelijk dankzij