Zie hier voor een verklaring van de gebruikte coderingen.
Voor meer informatie: G. Abbott-Smith's A Manual Greek Lexicon of the New Testament (New York: Scribner's, 1922)
ὀργή, -ῆς, ἡ, [in LXX chiefly for אַף H639, also for חָרוֹן H2740, חֵמָה H2534, קֶצֶף H7107, etc.;] 1 impulse, propensity, disposition. 2. anger, wrath (a) of men: Mk 3:5, Eph 4:31, Col 3:8, I Ti 2:8, Ja 1:19, 20; (b) α that reaction of the divine nature against sin which in anthropomorphic language is called anger: Ro 1:18 9:22 12:19, (ICC, in l.), I Th 1:10 2:16, He 3:11 4:3(LXX), Re 14:10 16:19 19:15; β of the effect of God's anger: Mt 3:7, Lk 3:7 21:23, Jo 3:36, Ro 2:5, 8 3:5 4:15 5:9 13:4, 5, Eph 5:6, Col 3:6, I Th 5:9, Ja 1:20, Re 6:16, 17 11:18; σκεύη ὀργῆς, Ro 9:22; τέκνα ὀργῆς, Eph 2:3.†SYN.: v.s. θυμός G2372.
Voor meer informatie: Henry George Liddell, Robert Scott, A Greek-English Lexicon (1940)
ὀργή, ἡ,