Aantekeningen bij de Bijbel
Vragen, overdenkingen en achtergronden over de Bijbel,
welke resulteren in allerlei aantekeningen.
welke resulteren in allerlei aantekeningen.
Harod, of bron van Harod (Hebreeuws עֵין חֲרֹד H5878), de plaats waar Gideon zijn soldaten liet drinken.
De bron wordt alleen genoemd in Richt. 7:1.
Een van de bekende oorlogsverhalen in het boek Richteren is die van Gideon tegen de Midianieten in de vallei van Jizreël (Richt. 7). We zien hier dat de Midianieten zich hadden verzameld aan de voet van de berg Morè (Richt. 6:33), terwijl de Israëlieten zich onder aanvoering van de richter Gideon zich verzamelen aan de andere kant van de vallei bij de fontein van Harod. Op last van God blijkt dat het Israëlische leger met 32.000 soldaten te groot is. Iedereen die bang is, en wie is dat niet als er spoedig gevochten moet worden, mag weggaan (vs. 2). Meer dan twee derde van het leger gaat dan weg. Maar nog zijn er volgens God teveel soldaten, want God wil zelf de eer. We lezen dan als de soldaten drinken er de volgende splitsing wordt gemaakt: een ieder die drinkt als een hond moet weggaan, de overige (slechts 300) lepelden het water met hun handen en dronken het zo op.
De naam bron van Harod is samengesteld uit עַיִן H5869 "bron" en een afgeleide van חָרֵד H2729 "verschrikken". Misschien een woordspeling op de genoemde geschiedenis, dat het een "bron van verschrikking" was (cf. Deut. 28:26 voor soortgelijk woordgebruik), waarbij misschien de oorspronkelijke betekenis in de zin van אֵ֣ין מַחֲרִ֑יד "niemand die u verschrikt" (cf. Lev. 26:6), dus een "bron van rust", was.
Op 3 september 1260 vond de Slag bij Ain Jalut (Arab. عين جالوت "Goliathsbron") plaats tussen de Mammelukken, onder aanvoering van Baibars, en de Mongolen. Waarbij de Mongolen verloren. Deze slag wordt door vele historici van groot historisch belang geacht, omdat hij plaatsvond op het hoogtepunt van de Mongoolse veroveringen, en het de eerste keer was dat de Mongolen werkelijk verslagen werden.
Nadat door het Palestine Land Development Company het gebied was opgekocht van het nabijgelegen dorpje Nuris, werd daar in 1921, onder leiding van Shlomo Levkovitch (Lavi), door 33 leden van de Gdud HaAvoda de kibbutz Ein Harod gevestigd. In 1922 was er, volgens de autoriteiten van het Britse Mandaat, een populatie van 244 Joden.
De kibbutz speelde een belangrijke rol in de verdediging van het gebied tijdens de Arabisch-Palestijnse opstand (1936-1939).
In 1952 werd de kibbutz opgesplitst in 2 kibbutzim, Ein Harod (Ihud) en Ein Harod (Meuhad). In 1981 werden ze weer samengevoegd.
In 2009 werd besloten om de kibbutz te privatiseren.
     |
Zie de huisregels welk commentaar wordt opgenomen!