Het verbaast me hoe sommige kerken steeds meer wereldse zaken in hun theologie stoppen en iedere keer denk ik laat ik er maar niet over schrijven. Vanochtend zag ik echter een overzichtje van hoe de kruisweg geïnterpreteerd moet worden:

DE EERSTE STATIE	Jezus wordt ter dood veroordeeld	De Nakba van 1948
DE TWEEDE STATIE	Jezus draagt zijn kruis	Vluchtelingen
DE DERDE STATIE	Jezus valt voor de eerste keer	De bezetting van 1967
DE VIERDE STATIE	Jezus ontmoet zijn moeder	Nederzettingen
DE VIJFDE STATIE	Simon van Cyrene helpt Jezus zijn kruis te dragen	Stress en vernedering
DE ZESDE STATIE	Veronica dept Jezus’ gezicht droog	Solidariteit
DE ZEVENDE STATIE	Jezus valt voor de tweede keer	Huizenvernietigingen
DE ACHTSTE STATIE	Jezus ontmoet de vrouwen van Jeruzalem	Vrouwen tegen de bezetting
DE NEGENDE STATIE	Jezus valt voor de derde keer	Checkpoints
DE TIENDE STATIE	Jezus wordt van zijn kleding ontdaan	Bureaucratische onderdrukking
DE ELFDE STATIE	Jezus wordt aan het kruis genageld	Gaza
DE TWAALFDE STATIE	Jezus sterft aan het kruis	De muur
DE DERTIENDE STATIE	Jezus wordt van het kruis gehaald	Het verlies van Jeruzalem
DE VEERTIENDE STATIE	Jezus wordt in het graf gelegd en staat op de derde dag op uit de dood	Wat zal de veertiende statie zijn?

Wat we hier zien is dat de lijdensweg van Jezus gelijk wordt gesteld aan die van de Arabieren die in Israël wonen. En over deze theologie heb ik al eerder geschreven en toen al gesteld dat het lijden van Jezus totaal iets anders is dan het menselijk lijden. Echter in dit rijtje val nog eens op dat ook nog eens met halve en hele leugens worden gebruikt. Zo zien we dat het lijstje begint met de Nakba en inderdaad zou dit van Arabisch oogpunt negatief zijn, echter we moeten niet vergeten dat het de Arabieren zelf waren die aanvielen en werden teruggeslagen, en het lijden van de Arabieren is dan ook 100% op hun eigen conto te schrijven, bovendien werden veel Arabieren toen door hun eigen volk opgeroepen om te vluchten. Ondanks de gevoelige nederlaag die de Arabieren leden, kon het prille Israël niet al het hun toegewezen gebied behouden en grote delen werden bezet door oa. Jordanië. Tijdens een aanval van de Arabieren in 1967 wisten de Israëliërs deze gebieden te bevrijden, wat totaal iets anders is dan dat deze gebieden nu plotseling "bezet" zijn. Was het hier nu maar bij gebleven, maar onder aanvoering van Arafat kwamen er allemaal terroristische aanslagen en de Israëliërs namen maatregelen door oa. checkpoints in te stellen om deze terroristen tegen te houden en toen dat niet hielp zelf een beschermingshek (geen muur). In hun zucht naar vrede gaven de Israëliërs zelfs de Gaza weg, welke sindsdien een autonoom gebied is. Maar blijkbaar moet Gaza als autonoom gebied gezien worden als het sterven van Jezus aan het kruis. Dus toen Gaza zijn autonomie kreeg is dat in de ogen van deze theologen gelijk aan het sterven van de Gaza. Het verlies van Jeruzalem is een gotspe, in de hele Bijbel lezen we dat dit de hoofdstad is van de Joden, maar volgens deze theologen moet daar blijkbaar iets anders onder worden verstaan.

Ik kan dan ook niet anders dan tot de conclusie komen, dat deze nieuwe theologie niets te maken heeft met de Bijbel en dat wij als christenen deze theologie moeten afwijzen. Dit is alleen een politiek spel, waarbij bovendien nog eens zeer eenzijdig alles wordt bekeken, er wordt niet gesproken dat in diezelfde periode bijna alle Joden uit de Arabische gebieden zijn verdreven of vermoord en dat hun bezittingen zijn geconfisqueerd. Natuurlijk niet alle daden van Israël zijn goed te keuren, maar in perspectief tot wat de Arabieren in diezelfde periode hebben gedaan (ook tegen hun eigen volk) valt dat bijna in het niets.

Zie de huisregels welk commentaar wordt opgenomen!

Mede mogelijk dankzij