Jonge leeuwen brullen tegen hem,

zij hebben hun stem laten klinken.

Zij hebben van zijn land een woestenij gemaakt.

Zijn steden zijn vernietigd, zodat niemand er meer woont.

Jeremia 2:15 (HSV)

De verwijzing naar leeuwen is hier een metafoor voor de Assyriërs (en later de Babyloniërs, zie Jer 50:17). Het woord kefirim heeft vaak de betekenis van jonge leeuwen of welpen, maar kan ook soms alleen leeuw betekenen, vandaar dat sommige vertalingen hier alleen met “leeuwen” vertalen. Als we deze tekst vluchtig lezen dan lijkt het dat deze leeuwen 'brullend' hun prooi bespringen en dan vervolgens blijft door brullen van genot, dat doen leeuwen niet, ze bespringen hun prooi in stilte, omdat ze geen andere (roof)dieren, zoals hyena's willen aantrekken, die hen van hun prooi zouden kunnen beroven. We moeten ons dan ook afvragen wanneer leeuwen brullen en waarom. Er zijn een aantal redenen te vinden:

1. Ze brullen in de paartijd om indruk te maken op de leeuwinnen en de andere mannelijke leeuwen af te schrikken. Een soortgelijk fenomeen zien we als ze hun territorium afbakenen. Ze grommen dan vooral tegen leeuwen van andere troepen die op hun territorium willen komen. Ook brullen ze in dit kader tegen andere roofdieren, zelfs tegen mensen als deze te dichtbij komen. Gevechten tussen de (dominante) leeuwen van verschillende troepen zijn luidruchtig, maar heeft niets te maken met het brullen zoals in bovenstaand vers.
2. Ze brullen als ze gerust hebben, dit doen ze omdat de verschillende leden van de troep zich hebben verspreid om een plek te zoeken van waaruit ze hun eventuele prooi kunnen besluipen. Hierbij nemen sommige leeuwen een bovenwindse positie in, terwijl andere een benedenwindse positie innemen. De afstand tussen deze leeuwen kan groot zijn, soms wel 3 kilometer. Het doel van dit brullen schijnt dan ook te zijn om de positie van elkaar te bepalen. Zie ook het volgende punt.
3. Leeuwen brullen als ze hongerig zijn. Hoe hongeriger ze zijn, des te harder brullen ze. Vooral 's middags zijn brullende leeuwen erg hongerig. Nu valt op dat de bovenwindse leeuwen brullen, benedenwindse zelden. We zien hierin een bepaalde tactiek: De prooidieren merken niet alleen door het brullen dat er leeuwen zijn, maar ruiken ze ook. Hierdoor beangstigd zullen ze wegvluchten, richting de benedenwindse leeuwen, die zich wijselijk stilhouden om de prooidieren niet alert op hen te maken.

Omdat we hier te maken hebben met een profetie lijkt het dan ook zeer aannemelijk dat Jeremia bedoeld dat de leeuwen zich opmaken voor de jacht, met als logische afloop het tweede deel van de tekst, namelijk dat de prooi gevangen zal worden en gedood.

Zie de huisregels welk commentaar wordt opgenomen!

Mede mogelijk dankzij