Zo af en toe wordt christelijk Nederland even wakker geschud, of eerder kijken ze apathisch toe wat er gebeurd, om vervolgens naar hun mening zich weer met belangrijkere zaken bezig te houden. Zoals de vele al dan niet dubieuze berichten over Covid-19 waarmee menig forum op social media wordt gevuld. Kunnen zij zich hevig opwinden dat het verplicht dragen van een mondkapje tijdens een kerkdienst toch wel een zware vorm van christenvervolging is.

Waar de meeste van deze christenen helemaal niet bij stilstaan is dat er helemaal geen verplichting is, dat er zelfs helemaal geen beperkingen zijn. De overheid mag volgens de wet de vrijheid van godsdienst of levensovertuiging niet beperken en het is om die reden dat de overheid samen met diverse religieuze organen, waaronder het ‘Interkerkelijk Contact in Overheidszaken’ een aantal vrijwillige afspraken heeft gemaakt en welke staan in het communiqué ‘Behoedzaam vieren van geloof’.

Eigenlijk is het gewoon belachelijk dat dit soort afspraken zijn gemaakt omdat Covid-19 geen onderscheid maakt tussen godsdienst en deze zogenaamde zelfbeperkingen alleen maar weerstand opwekken in ons seculiere land. Het is dan ook logisch dat deze uitzonderingspositie alleen maar zorgt dat wij christenen onder een vergrootglas worden gelegd en alle fouten van christenen groots in het nieuws komen.

Belangrijkere zaken

Nederland is een seculier land geworden waar wij christenen een minderheid zijn geworden. Er zijn dan ook veel belangrijkere zaken waarmee we ons bezig moeten houden dan het al dan niet dragen van een mondkapje. Want er zijn inderdaad allerlei bedreigingen waar we steeds meer mee te maken krijgen. Zoals een zendingsechtpaar in Rotterdam dat dagelijks met ernstige bedreigingen heeft te maken.

Nog maar kort geleden kreeg minister Slob de wind van voren omdat bepaalde christelijke scholen ouders vooraf een verklaring laten ondertekenen dat zij het met de religieuze praktijken van hun school eens zijn en waarin oa. stond dat zij homoseksualiteit afwijzen. Dat Slob had gezegd “Men mag een opvatting hebben over de relatie tussen man en vrouw. En of u het er wel of niet mee eens bent, dat is de grondwettelijke vrijheid in dit land” was alleen maar koren op de molen van de seculiere partijen die vol ongeloof het liefst die grondwettelijke vrijheid van onze democratie willen inperken.

Niet veel later was het weer raak, op het Sinterklaasjournaal werd de kruisiging van Jezus bespottelijk gemaakt. Er was wat reuring, maar het overgrote deel van de christenen zweeg omdat ze daar geen probleem in zagen of op zijn hoogst hun schouders ophaalden. ‘Het mag schuren’ werd als excuus door de NOS gezegd, alsof deze meest verschrikkelijke marteldood iets is om grappen over te maken. Ik kan dan ook niet aan de indruk ontkomen dat deze politiek correcte omroep met net zoveel gemak grappen zal maken over de brandstapel, het afhakken van hoofden of andere martelpraktijken. Het is dan ook niet voor niets dat een atheïst schreef “wie zulke grappen bedenkt of goedpraat, betoont groot gebrek aan compassie, empathie, medemenselijkheid, humanisme”.

Maar ondertussen blijven de christenen schaapachtig zwijgen, vinden het prima als ze op deze manier naar de slachtbank van spot wordt gedreven. Laten de angsthazen onder de christenen zich op dit soort momenten duidelijk kennen. Hebben er geen enkel probleem mee dat op deze manier hun godsdienstvrijheid langzaam maar zeker wordt ingeperkt. Ergeren zich rot als op Nieuws over Christenvervolging weer eens te veel bloederige berichten staan van vervolgde medechristenen. Maken zich liever druk over Covid-19 of dat hun christelijke feestdagen wel christelijk genoeg zijn en zelfs flirten met andere religies, dan dat zij zich bezig houden met wat Gods Woord hierover zegt. Denken dat een mondkapje dragen vervolging is, terwijl ze de echte christenvervolging – die nu langzaam opkomt – niet herkennen of erger niet willen erkennen.

Hoe is het mogelijk dat zelfs de Joden in Nederland deze signalen begrijpen, deze signalen zien als een startsein voor een indrukwekkende exodus, terwijl wij christenen rustig doorslapen. Zeker een enkeling ziet het gevaar en beseffen terdege dat we steeds verder worden weggedrukt in een hoekje. Dat er voor ons geen exodus is naar een veilig land, maar ondanks deze komende verdrukking standvastig blijven. Weten dat  het “Leven is maar even… maar sterven is erven!”, dat dit ons de hoop en moed geeft omdat wij niet van deze wereld zijn en dat daarom de wereld ons haat (Joh. 15:19). Dat vanwege deze haat we mogen volharden (Mat. 10:22).

Zie de huisregels welk commentaar wordt opgenomen!

Mede mogelijk dankzij