‹ Kritiek op propagandaDe toonbroden ›
Psalm 83 in oorlogstijden
Gepubliceerd op 21-11-2012

2 O God, zwijg niet, houd U niet doof, wees niet stil, o God!

3 Want zie, Uw vijanden tieren, wie U haten, steken hun hoofd omhoog.

4 Zij beramen listig een heimelijke aanslag tegen Uw volk en beraadslagen tegen Uw beschermelingen.

5 Kom, zeiden zij, laten wij hen uitroeien, zodat zij geen volk meer zijn en aan de naam van Israël niet meer gedacht wordt.

6 Want samen hebben zij in hun hart beraadslaagd; dezen hebben een verbond tegen U gesloten:

7 de tenten van Edom en de Ismaëlieten, Moab en de Hagrieten,

8 Gebal, Ammon en Amalek, Filistea met de bewoners van Tyrus.

9 Ook Assyrië heeft zich bij hen aangesloten, zij zijn voor de zonen van Lot een sterke arm geweest.

Psalm 83:2-9 (HSV)

De laatste jaren valt het me op dat als de spanningen in Israël oplopen bijna altijd bovengenoemde Psalm wordt aangehaald. In het verleden heb ik al eens aandacht hieraan besteed in een kleine minireeks (deel 1, 23, 45, 6 en 7), maar toch wil ik nog eens aandacht hieraan besteden omdat vaak deze Psalm uit zijn verband wordt gerukt. Zo lees ik regelmatig dat deze Psalm nu in vervulling komt en dat de genoemde volken zich hebben samengespannen tegen Israël. De historische vervulling van deze Psalm heeft echter nog nooit plaatsgevonden: nooit hebben de tien volkeren die hier worden genoemd zich verenigd tegen Israël. Om deze tekst goed te kunnen interpreteren is het noodzakelijk om te weten waar deze volken zich ten tijde van de schrijver van deze Psalm bevonden en heb daarom ooit onderstaand kaartje gemaakt.

Los van de vraag of al die volken van toen nu nog bestaan, zien we dat ze woonden in de landen en gebieden die ook nu niet op vriendschappelijke voet staan met Israël. We kunnen dan ook op zijn hoogst zeggen dat de vijandige houding van de toenmalige volken dezelfde is als van de huidige volken in die gebieden.

Kunnen we dan stellen dat de profetie in deze Psalm (zo die er al is) dan nooit tot vervulling kan komen omdat die volken niet meer bestaan, of moeten we meegaan met veel christenen die stellen dat in principe de hedendaagse volken nog steeds dezelfde zijn als die van toen en dat deze profetie dus nog steeds zal uitkomen. Ik ben in beide opties voorzichtig, ten eerste als je mijn minireeks leest dan zul je opmerken dat er al veel problemen zijn met het determineren van de genoemde volken omdat sommige niet meer bestonden ten tijde dat de Psalm werd geschreven. Dit laatste zou betekenen dat de genoemde volken eerder symbolische volken zijn en dan zou de tweede genoemde mogelijkheid zeer goed kunnen.

Maar als die tweede mogelijkheid inderdaad correct is, dan moeten de aanhangers van deze ook zo eerlijk zijn om te erkennen dat de Filistijnen/Palestijnen in de Gaza-strook wonen en dat de "Assur-mensen" misschien de hedendaagse mensen zijn die in de Westbank wonen (zie mijn argumentatie). Helaas moet ik erkennen dat ik dit vaak niet in hun argumentatie terugvind.

Ik vind dan ook dat als we de Bijbel erbij willen halen bij de vele escalaties, we dan wel goed moeten lezen wat er staat en het van alle kanten bekijken en ook die teksten moeten accepteren die ons niet aanstaan. Dit maakt mij niet pro-Hamas of pro-Israël, maar maakt mij pro-God. Wat Zijn plannen zijn weten we gedeeltelijk uit de Bijbel, maar laten we die plannen niet voor onze eigen doelstellingen gaan gebruiken. Ondertussen kunnen we alleen maar bidden voor de vrede van Jeruzalem (Psalm 122:6).


Tags: Israël, Oorlog, Politiek, Psalmen
Gerelateerde onderwerpen: Oorlog, Politiek

Commentaar

Zie de huisregels welk commentaar wordt opgenomen!


Mede mogelijk dankzij

KlussenKlussen