Literatuur
Bijbelteksten

Kedar

Kedar (Hebreeuws קֵדָר ^H6938), naam van een persoon en diens nomadische stam.

Bijbel

Zoon van Ismaël

Zoon van Ismaël (Gen. 25:13; 1 Kron. 1:29; Jes. 60:7).

Nomadenstam

Kedar, of Qedar (Hebr. קֵדָר). Een nomadische stam die leefde in het gebied tussen de Perzische Golf en het Sinaï schiereiland. Wordt meermalen in de Bijbel vermeld (Ps. 120:5; Hoogl. 1:5; Jes. 21:16; 42:11; Jer. 2:10; 49:28; Ezech. 27:21). Uit de context van Jes. 21:16 en Ezech. 27:21 blijkt duidelijk dat het om een Arabische stam gaat.

Een van de eerste vermeldingen vinden we in de Assyrische annalen (649 v.C.) waar Yauta', zoon van Haza'el, koning van Kedar, die nadat hij eerst vrede had gesloten met Esarhaddon, in opstand komt tegen diens opvolger Assurbanipal, de zoon van Esarhaddon.

Jeremia roept Nebukadnezar op om actie te ondernemen tegen Gashmu koning van Kedar (Jer. 49:28), welke mogelijk dezelfde is als Gesem de Arabier die Nehemia vijandelijk gezind was (Neh. 2:19; 6:1-2, 6).

Aangemaakt 12 juni 2006

Zie de huisregels welk commentaar wordt opgenomen!